හදිසි අනතුරු වලකා ගැනීමට තිබිය යුතු හදිසිය

\

24.09.2014 -ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ

රටක් දියුණු වන විට සමාජයට අත් දැකීම් බහුල පුද්ගලයන් අවශ්‍යය. එම අත්දැකීම් උපයෝගී කරගෙන මෙහෙයැවෙන්නට තරුණ බලකායක් සිටීම ද බලවත් අවශ්‍යය තාවයකි. නමුත් රට තුළ සිදුවන මාර්ග අනතුරු ගැන නිරීක්ෂණය කරන විට රටට අහිමි වන ජීවිත වලින් වැඩිම කොටසක් මෙම තිරණාත්මක ජන කොට්ඨාශ බව පැහැදිලිව දැකිය හැකිය. වයස අවුරුදු 26-30 අතර සහ අවුරුදු 51-55 අතර වයස් පරතර වල පිරිස මහා මාර්ග වල සිදුවන වාහන අනතුරු වලින් මියයන පිරිස අතර ඉහළම ප්‍රතිශතයකි. ජීවිතක්ෂයට පත්වූ වැඩිම ප්‍රමාණයක් පදික වේදිකාවේ ගමන් කරමින් සිටි සහ යතුරු පැදි අනතුරු වලින් බව ද අනාවරණය වෙයි. මාර්ග අනතුරු බහුලව සිදුවීම සම්බන්ධව සොයා බලා කරුණු යෝජනා කරන්නට පත්කරන ලද පාර්ලිමේන්තු කමිටුවේ වාර්තාව අනුව හෙළිදරව් වන එම කරුණු දෙක ගැඹුරෙන් විශ්ලේෂණය කිරීම වැදගත්ය.

මෙයට අමතරව සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශය මෙම කමිටුවට වාර්තා කර ඇති දත්ත අනුව අවුරුද්දකට රුපියල් මිලියන දහයක පමණ මුදලක් මාර්ග අනතුරු වලින් තුවාල ලබන අයට පරාර තිකාර වෙනුවෙන් වැයවන අතර කොළඹ ජාතික රෝහලට ඇතුලත් කරන රෝගීන්ගෙන් හතරෙන් එකක් මාර්ග අනතුරු වලට ලක් වූ අයයි. එයින් සියයට හැත්තෑවක් වයස අවුරුදු 15-45 අතර වටිනා ජීවිත බව ස`දහන්ය. මෙම මාර්ග අනුතුරු හෙයින් අවුරුද්දකට රුපියල් බිලියන 130 ක පමණ ජාතික ධනයක් රටට අහිමි වන බවද ගණන් බලා තිබේ.
මැදි ආදායම් රටක් බවට පත්වන විට තමන්ටම වාහනයක් හිමිකර ගැනීමේ අවශ්ය තාව සමාජයේ සියලූම දෙනාට පොදුය. පොදු ප්‍රවාහන සේවා ප්‍රමාණවත් සේවාවක් සපයන්නේ නැති සහ කලට වේලාවට තමන්ගේ කාර්ය ඉටු කරගැනීමට ඇතිවන තර`ගය තමන්ගේ වාහනයකින් ඉක්මනින් ඉටු කරගැනීමට යුහුසුලූ වෙයි. මාර්ග තදබදය සහ එයින් අහිමි වන කාලය බලවත් හදිසියක් ඇති කරයි. සුළු මොහොතක වැරැද්ද වටිනා ජීවිත රටට අහිමි කරයි. දිනකට ජීවිත පහත් හයත් අතර ප්‍රමාණයක් මාර්ග අනතුරු නිසා මිය යන බව දැක්වෙයි. අනතුරු හෙයින් මියයයන පිරිස පමණක් නොව ආබාධිත හා බෙලහීන තත්ත්වයට පත්වන පිරිස ද සුළු පටු නොවේ. මාර්ගස්ථ හදිසි අනතුරු වල පසුබිම එයයි.

නමුත් වාහන අධික වූ පමණනින් සහ ආර්ථිකය දියුණු වී ජනතාව අතරින් වැඩි දෙනෙක් වාහන පරිහරණය කරන්නන් වූ පමණින් අනතුරු වැඩිවන බව පිළිගත නොහැකිය. ලෝකයේ දියුණු රටවල් රථවාහන තදබදය පමණක් නොව මහජනතාවගේ හැසිරීම් ද කළමනාකරණය කරගෙන තිබේ. නොයෙක් පර්යේෂණ වලින් සහ අලූත් රීති ඇති කිරීමෙන් අනතුරු අවම කරගෙන ජීවිත ආරක්ෂා කරගෙන ඇත. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය 2011-2020 මහ මග සුරක්ෂිත භාවය තහවුරු කිරීමේ දශකයක් ප්‍රකාශයට පත් කර තිබේ.

පොලිසිය යොදවා රථ වාහන වේග සීමා ඇති කිරීම සහ නීති පනවා ඒවා උල්ලංඝනය කරන්නන්ට නඩු පැවරීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නැත. වාහනය ධාවනය කරන්නන් සහ මහ මාර්ගයේ ගමන් කරන්නන් ද නිවැරදි විනයකට අනුව ක්‍රියා කළයුතුය. රථයක් පදවන විට එය කරන්නට ඇති සුදුසුකම තමන්ම අවංක ලෙස ප්‍රශ්න කළ යුතු අතර මහ මග යනෙන පොදු ජනතාව ද මහා මාර්ගය භාවිතයේ දී උපරිම සැලකිල්ලකින් ක්‍රියා කිරීම අවශ්‍යය.
පොදු ප්‍රවාහන සේවා ශක්තිමත් කිරීම මාර්ග අනතුරු අඩු කරන්නට සහ මහ මග මාර්ග තදබදය සීමා කරන්නට බෙහෙවින් ඉවහල් වෙයි. පොදු ප්‍රවාහන සේවාව මෙරට ජනතාවගේ සුරක්ෂිත සහ කාලය කළමනාකරණය කරන එකක් බවට පත් කල හැකි නම් තමන්ගේ වාහනයකින් පාරට බැස වේගයෙන් හෝ අපරීක්ෂාකාරීව රිය පැදවීම සීමා සහිත වනු ඇති බව ද අවධානයට ගත යුතුව ඇත.

උපායශීලීව ආයෝජන හසුරුවා ගැනිම

17.09.2014 -ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ

චිනය සහ ඉන්දියාව ආසියාවේ දැවැන්ත රටවල්ය. වර්තමාන ලෝක ආර්ථිකයේ ප‍්‍රබලයන්ය. මෙම රටවල් දෙක අතර පැහැදිලි තරගයක් තිබේ. නමුත් ගැඹුරු විශ්ලේෂණයකට යන විට තවත් සමහර පැති හමුවේ කදිම එකමුතුවක් පවත්වාගෙන යයි. ආර්ථික කරුණු අනුව සලකන විට වෙළ`ද පොළ සම්බන්ධව තර`ග කරයි. එකතුවී ආයෝජන කරන අවස්ථා ද ඇත. නමුත් කලාපයේ ආරක්ෂාව හමුවේ ක‍්‍රියාකරන විට තමන්ගේ කලාප කෙරෙහි අවධානයෙන් සිටී. එය ලෝකයේ බලවත් රටවල් ක‍්‍රියාත්මකවීමේ දී අනුගමනය කරන අලූත් ප‍්‍රතිපදාවක් බව අවබෝධ කර ගත යුතුය. මේ අතර තුර ලෝක බලවතා වශයෙන් ඇමරිකාව තම අරමුණ සාක්ෂාත් කරගැනීම හමුවේ ලෝකයේ නොයෙක් කැපීපෙනෙන තැන් කෙරෙහි තම පාලනය බලපවත්වන බව අමතක කළ යුතු නැත. අප රටට ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධතා පවත්වා ගැනීමේ දී මෙම ප‍්‍රවනතා ගැන සැලකිල්ල යොමු කරන්නට සිදුවෙයි.

චීනය සහ ඉන්දියාව ලෝකයේ විශාලතම ජනගහනයක් ඇති රටවල් වශයෙන් අනාගත අවශ්‍යතා ගැන අවධානයෙන් සිටියි. නුදුරු කාලය තුළ ආහාර සහ ඛනිජ සම්පත් වල බලවත් අවශ්‍යතාවයක් ඇතිවන අතර චොකලට් පෙත්තක සිට තෙල් බැරලය දක්වා පුලූල් සැපයුම් පරාසයක් වෙනුවෙන් රටවල් දෙකම විශාල උවමනාවකින් ක‍්‍රියා කරනු ඇත. එය ජාත්‍යන්තර සමාජය තුළ අද පවතින වෙළ`ද සහ ආර්ථික රාමුව වෙනස් කරන්නට තරම් සංකීර්ණ එකක් වනු ඇතැයි සැලකේ.

මෙවැනි පසුබිමක් තුළ නොබැ`දි සමුලූවට පැමිණි චෞ එන් ලායි ගෙන් පසු චීනයේ බලවත් සහ ආර්ථික දැක්මක් සහිත නායකයා මෙරටෙහි සංචාරයක නිරතය. ද්වී පාර්ශවික කරුණු ගණනාවක් අලලා ශ‍්‍රී ලංකාව සමග පුලූල් සහයෝගීතාවයක නිරත වන චීන ජනාධිපතිවරයා සිය ආසියානු සංචාරය අවසන් කරන්නට ඉන්දියාව තෝරාගෙන තිබේ. එහි දී ඉන්දු චීන ආයෝජන ප‍්‍රතිපත්ති මාලාවක් ද ප‍්‍රකාශයට පත්කරනු ඇති බව අනාවරණය වෙයි.
ලෝක දේශපාලනයේ සියුම් පැති අවබෝධ කරගෙන බලවත් රටවල් මතුකරන පීඩනය අතර තුර රට වැසියන්ගේ සුබ සිද්ධිය උදෙසා සම්බන්ධතා මෙහෙයැවීමට රටට හැකියාවක් තිබිය යුතුය. බල කදවුරු හැසිරෙන ආකාරය නිරීක්ෂණය කරමින් රටට ආර්ථික වාසි අත්පත් කර ගැනීමට උපායශීලීවීම අවශ්‍යය.

ඉන්දියාව සමග නිදහස් වෙළ`ද ගිවිසුමක් අත්සන් කර ඇති ශ‍්‍රී ලංකාව ඉන්දියාව දකුණු කලාපයේ බලවතා බව වටහා ගනිමින් අර්බුද මතු නොවන ආකාරයට ආර්ථික සහයෝගීතාව පවත්වා ගත යුතුව ඇත. ඉන්දියාවට දොරටුවක් වශයෙන් කි‍්‍රයා කරන අතරතුර චීනය සමග ආර්ථික සම්බන්ධතා වැඩි දියුණු කර ගැනීමට සැලසුම් කළ යුතුය. රට තුළ නිෂ්පාදන වැඩි කරන ආර්ථික ශක්තිය නංවන ආකාරයකට සැලසුම් කළ යුතුය. චීන ආයෝජන රටට කැ`දවා එහි නිෂ්පාදන ඉන්දු ලංකා නිදහස් වෙළ`ද ගිවිසුම යටතේ ඉන්දියාවට අපනයනය කළ හැකි නම් රටට රැකියා, බදු ආදායම සහ විනිමය උපයා ගත හැකි වෙයි. ඉන්දියානු ව්‍යවසායකයන් සම්බන්ධ කරගෙන නිෂ්පාදනය කර චීන වෙළ`ද පොලට ගැලපෙන යමක් නිපදවන්නට රටට හැකියාව ඇත්නම් එය වාසියකි.

කලාපයේ බලවත් රටවල් දෙකක් සම්බන්ධව ඇති අවස්ථාවක අපට ඇති දක්ෂතාවය අනුව දිනන්නට පසුබිමක් තිබේ. චීනය සහ ජපානය අතර ද පැරිණි සහ අලූත් ආර්ථික වශයෙන් ක`දවුරු දෙකකි. ඉන්දියාව චීනය සහ ජපානය සමග එකිනෙක රටවල් අතර ගනුදෙනු කිරීමේ දී කුඩා සියලූ රටවල් වල කේන්ද්‍රස්ථානයක් වශයෙන් කටයුතු කරන්නට කුඩා රටක් වශයෙන් අපට හැකියාව ඇත. ආර්ථික ප‍්‍රවනතා සම්බන්ධව අධ්‍යයනය කර නිසි අවස්ථාවේ දී ගැලපෙන තීන්දු ගැනීම එයට ඇති එකම සුදුසුකමයි. ඉන්දියාව සහ චීනය ආසියාවේ බලවතුන් වශයෙන් ශ‍්‍රී ලංකාවේ ඉදිරි ආර්ථික පිම්ම වෙනුවෙන් බලවත් ශක්තියක් සහ ජවයක් බව පැහැදිලිය. මෙම රටවල් සතු ආකල්ප, කලාපීය බලවතුන් වශයෙන් හැසිරීම සහ ශ‍්‍රී ලංකාවේ සමාජ ආර්ථිකය සමාලෝචනය කර ඉදිරි තීරණ ගැනීම රටට වැඩදායකය.

මහින්දාගමනය, විජයාගමනය සහ රාමායනය

10.09.2014- ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ

ඉන්දියාව සහ ශ‍්‍රී ලංකාව අතර බලපවත්වන සම්බන්ධතා කෙරෙහි අවධානය අලූත් මගකට පැමිණ තිබේ. එ රට අලූත් ආණ්ඩුව, අලූත් අග‍්‍රාමාත්‍ය නරේන්ද්‍ර මෝඩි සහ ඉන්දියාව හැසිරෙන ආකාරය ගැන විශාල බලාපොරොත්තු මෝදුවෙමින් තිබේ. මෙම පසුබිම හමුවේ ඉන්දියාව හ`දුනාගැනීම සහ ශ‍්‍රී ලංකාවේ රාමුව අවබෝධ කරගැනීම ඉතාම වැදගත්ය.වර්තමාන ලෝක ආර්ථික සහ දේශපාලන භූමිකාව තුළ ඉන්දියාවට පැවරුණ වගකීමක් තිබේ. එය නීති මගින් බල නොගන්වන ලද සහ කිසිවෙකු විසින් නොපවරන ලද එකකි. නමුත් ක‍්‍රියාකරමින් සිටින්නේ දකුණු ආසියාවේ බලවතා වශයෙනි. භූමියෙන් සතු ආධිපත්‍ය සහ විශාල වෙළ`දපොළ සහිත ආර්ථිකය හෙයින් මෙම බලවත් භාවය තවත් ඔප්නැංවී තිබේ. ශ‍්‍රී ලංකාවද දීර්ඝ ඉතිහාසයක්, ශිෂ්ඨාචාරයක් සහ අනන්‍ය සංස්කෘතියක් ඇති රටකි.
ඉන්දියාව සහ ශ‍්‍රී ලංකාව අතර අනෝන්‍ය සම්බන්ධතා දීර්ඝකාලයක් තිස්සේ පවතියි.

මෙම සම්බන්ධතා පැනනැගෙන ප‍්‍රධාන බල ධාරා හතරක් හ`දුනාගත හැකිය. එකක් රාවණා පුරාවෘතයයි. රාමායනය දෙරට තුළ දෙආකාරයකට සිදුවන විග‍්‍රහයකි. රටවල් වල ජන විඥානයේ දැවැන්ත ලකුණක්සේ දැකිය හැකිය. ශ‍්‍රී ලාංකිකයන්ට රාවණ වීරයෙකු නමුත් ඉන්දියානුවන්ට එය එසේ නොවේ. දෙවනුව ඉන්දියාවෙන් මෙරටට ලැබුණ බුදු දහමයි. ඉන්දියාවටත් වඩා බුදුදහම පවතින සහ ධර්මය ලෝකයට බෙදාදෙන රාජ්‍ය බවට පත්ව ඇත්තේ ශ‍්‍රී ලංකාවයි. තුන්වැනුව බදු දහම මෙරටට ලැබෙන්නට කලින් සිදුවූ විජයාගමනයයි. මෙම බල ධාරාවන්ට පසු නිරීක්ෂණය කළහැකි බලවත්ම සිද්ධිය නම් චෝල ආක‍්‍රමණයයි. එය සෑහෙන කාලයක් මෙරට පැවැත්මට, ආගමට සහ සංස්කෘතියට සිදුකළ බලපෑම සියුම්ය. මෙම සිද්ධි හතර නොයෙක් ආකාරයට රටවල් අතර සම්බන්ධතාවයන් හමුවේ සියුම්ව බලපවත්වමින් සිටී. ආර්ථික සාමාජයීය සහ ජනතාව අතර බැ`දීම් අලූත්වන සෑම අවස්ථාවකම මෙම කරුණු හතර පාදක කරගෙන සිදුවන බවක් පෙනේ. නමුත් බුදුදහම සහ එයින් ලැබුණ ශික්ෂණය ගැන නොතකන අප වඩා අවධානයට ගන්නේ රාමායනයේ ප‍්‍රතාප භාවයයි. බුදු දහමින් ලැබුණ ආභාෂය සහ විජයාගමනයට ඇති සම්බන්ධය අමතක කරන තරමට දෙරට අතර වර්තමානයේ පවතින්නේ රාමායනයේ එදිරිවාදයයි.

වසර දෙදහස් හයසියයකට වැඩි කාලයක් සමීප රටවල් වශයෙන් ජනතාව අතර බෙදාහදා ගැනීම් පමණක් නොව ගැටීම් බි`දීම්ද සිදුවූ බව සැලකිල්ලකට ගත යුතුය. දුපතක ස්වභාවය හෙයින් ශ‍්‍රී ලංකාවට නොයෙක් ජාතීන්ගේ සහ සංස්කෘතීන්ගේ ආක‍්‍රමණ සිදුවී ඇත. එහි ඉදිරියෙන්ම සිටින්නේ ඉන්දියානු බලපෑමයි. කාලයක් මෙරට රජපවුල් ආවාහ විවාහ කරගන්නේ ද දකුණු ඉන්දියාවෙන්ය. අවසාන කාලයේ ලංකාවේ රජකමට පත්වන්නේ ද ඉන්දීය සම්භවයක් ඇති නායක්කර්වංශිකයන්ය. මෙම පැති අලලා සලකන විට අප සමාජය විවෘත වියයුතු අතර දෙරටටම සිදුවීම් අලලා ආඩම්බර වියහැකි උරුමයක් තිබේ.

ඒ අනුව ඉන්දියාව සහ ශ‍්‍රී ලංකාව අතර අත්‍යාවශයෙන්ම තිබිය යුතු එදිරිවාදයක් නොව සියුම් සම්බන්ධතාවයක් බව පැහැදිලිය. විජය කුමාරයාගේ පැමිණීම සහ මහින්දාගමනය සම්බන්ධව තහවුරු කළ හැකි සාධක එමටය. පෙනෙනදේ නොතකන සහ නොවැදගත් දේ ගැන සියුම් තර්ක ගොඩනගන දෙරටටම දෙරට ගැන, එහි අනන්‍ය සම්බන්ධතා ගැන අලූතින් කියවන්නට අවශ්‍යය. සම්භවය අලූත් ආකාරයකට තහවුරු කරගත යුතුව ඇත. බුදු දහම වැළ`ද ගැනීමෙන්, දෙරට අතර සංස්කෘතික සහ ආර්ථික සම්බන්ධතා වලින් රටට ලැබුණ අවස්ථා ඉමහත්ය. රටවල් අතර ඉහළින් පහලින් හෝ වෙනත් බලවත් කමක් වෙනුවට සම්බන්ධතා මතුපිටට ගැනීම සුදුසුය. එවැනි පසුබිමක සිට අනාගතය දෙස විග‍්‍රහයකට ගමන් කිරීම විනා අන්විකල්පයක් නැත.

රථ වාහන තද බදය නැති කරන අලූත් ප‍්‍රතිපත්ති

03.09.2014- ලංකාදිප- මිලින්ද මොරගොඩ

වාහන තදබදයට දුප්පත් පොහොසත් බේධයක් නැත. පාපැදියකින් හෝ යතුරු පැදියකින් ගමන් කරන පුද්ගලයෙකු කොතැනකින් හෝ රිංගා තමන්ගේ ගමන ඉක්මන් කර ගනී. පොදු ප‍්‍රවාහන සේවාවක ගමන් කරන මගියෙකුට පමණක් නොව පුද්ගලික වාහනයක ගමන් කරන අයෙකුට ද වාහන තදබදයෙන් සිදුවන කාලය අපතේයාම පොදුවේ වි`දින්නට සිදුවී ඇති හිරිහැරයකි. එය මෙරට ප‍්‍රධාන නගරවල දක්නට ලැබෙන ප‍්‍රධාන අවහිරයකි. මහා මාර්ග පුලූල් වෙයි. අධිවේගී මාර්ග තැනෙයි. නමුත් වාහන තදබදයට විස`දුමක් නැත. නිතිපතා විශාල වාහන ප‍්‍රමාණයක් ධාවනයට එකතු වන අතර ප‍්‍රධාන නගර වලට එකතුවන වාහන ද ප‍්‍රධාන නගර වලින් අගනුවරට පැමිණෙන වාහන ද එකතු වූ විට එය එක සේ බලපවත්වන ප‍්‍රධාන ගැටලූවක් වී තිබේ.

වාහන අක‍්‍රමවත්ව සහ කාලය ගනිමින් ධාවනය වන විට එහි ගමන් කරන මගීන් ගේ වැඩ කරන්නට හැකි කාලය අපතේ යයි. ඉන්ධන දහනය මගින් සිදුවන නාස්තිය තවත් බරපතල ප‍්‍රශ්නයකි. නියමිත වේලාවට තමන්ගේ කාර්යය ඉටුකර ගැනීමට නොහැකිවීමෙන් සිදුවන අතෘප්තිය සහ මානසික පීඩනය මේ සියල්ලටම වඩා බලවත්ය. ආර්ථිකය සහ සමාජය තුළ පැන නැගෙන මෙම විෂම තත්ත්වය සැලකිල්ලට ගෙන රටට ගැලපෙන අලූත් විස`දුමක් නිර්මාණය කිරීම තවත් ප‍්‍රමාද කළ යුතු කාර්යයක් නොවේ. රථ වාහන තදබදය ලෝකයේ දියුණු වෙමින් පවතින රටවලට පොදු ප‍්‍රශ්නයකි. ඒක පුද්ගල ආදායම වැඩි වී මැදි ආදායම් රටක් බවට පත්වන විට සෑම පුරවැසියෙකුම පුද්ගලික පරිහරණයට වාහනයක් මිල දී ගන්නා අතර ඒවා මහ මගට එකතු වන විට තදබදය ඇතිවීම අපේක්ෂා කළ යුතුය. ජනතාව ගේ ආර්ථික මට්ටම ඉහළට නැගෙන විට දියුණු රටවල් පොදු ප‍්‍රවාහනය ශක්තිමත්කර ඒවායේ පහසුකම් නංවයි.

විශේෂයෙන් ප‍්‍රධාන නගර වල සිට බස්රියෙන් හෝ දුම්රියෙන් පැමිණෙන මගීන්ට නගරය තුළ සිය අවශ්‍යතා ඉටු කරගැනීමට පහසුවන ආකාරයට නාගරික බස් සේවා විධිමත් කරයි. කැමැති තැනකට ඉක්මනින් නිවී සැනසිල්ලේ යා හැකි ආකාරයක් නගරය තුළ ඇති කළ හැකි නමු පුද්ගලික වාහන භාවිතාව අවම වෙයි. පාසලට හෝ කාර්යාලයට ඉක්මනින් සහ අපහසුවකින් තොරව යා හැකි ක‍්‍රමයක් සකස් වන විට පුද්ගලික වාහන වලින් අධික වියදමක් සහ මහන්සියක් දරා පැමිණෙන්නට කිසිවෙකු කැමැති නොවනු ඇත. නමුත් දැන් රට තුළ පවතින බස් සහ දුම්රිය ප‍්‍රවාහනයේ අක‍්‍රමවත්බව සහ ඒවායේ ද ගමන් කරන මගී පිරිස බලන විට හැකි සියලූම දෙනා තමන්ගේම වාහනයක් විනා වෙන විකල්පයක් ගැන සිතන්නේ නැත.

අධිවේගී මාර්ග සමග කොළඹ නගරය වටා අලූත් සංස්කෘතියක් ඇති වෙමින් තිබේ. කොළඹ පිටත වටරවුම් අධිවේගී මාර්ගය සහ මහනුවර සහ රත්නපුර මාර්ග ඉදිවූ පසු මෙය සම්පූර්ණ විය හැකිය. දැනට දකුණු පලාතෙන් පැමිණෙන පොදු ප‍්‍රවාහන සේවා මහරගමින් ආරම්භ කර ආකාරයට සෙසු අධිවේගී මාර්ග වල පොදු ප‍්‍රවාහනය ද පිටත වටරවුම් මාර්ගය සමග සම්බන්ධ කළ හැකිය. කඩුවෙල, කොට්ටාව, කෙරවලපිටිය සහ කඩවත යන නගර හතර ඉදිරියේ දී විශාල පුනරුදයක් ඇතිවන බව සමීක්ෂණ දක්වයි. මෙම නගර වටා ප‍්‍රධාන මාර්ග වල පොදු ප‍්‍රවාහනය කේන්ද්‍ර ගත කළ හැකිය. එම නගර සමග කොළඹ සම්බන්ධ කරන නගරය තුළ පොදු ප‍්‍රවාහනය වෙනම පවත්වාගෙන යා හැකි වෙයි. සියලූම වාහන කොළඹට ඇතුළුවීම සීමා වන අතර එය කළ හැක්කේ දැන් සිටම අලූත් ප‍්‍රවාහන සැලැස්මක් ගැන සාකච්ඡුා කළහොත් පමණකි.

පොළවට ඉහළින් ඉදිවන මාර්ග සහ උමං මාර්ග වැනි අධික වියදම් සහිත ව්‍යාපෘති වලට ප‍්‍රවේශවීම විනා විකල්පයක් රටට නැත. ඒවා සැලසුම්කර ආයෝජනයක් වන තෙක් කොළඹ වටා ඇති ප‍්‍රධාන නගර වලට වාහන තදබදය බෙදා හැරියහොත් සහ කොළඹට ඇතුළුවන ජනතාව වෙනුවෙන් හො`ද නාගරික පොදු ප‍්‍රවාහන සේවවාක් ඇති කළහොත් එය ඉතාමත් වැදගත්ය. නාගරික රථවාහන තදබදය නිසා රටට අහිමි වන ශ‍්‍රමය සහ ඉන්ධන හානියේ තරම ගැන සොයා බලන විට ඉක්මනින් යම් විස`දුමක් වෙන්වෙන් එක`ගවීම විනා විකල්පයක් නැති බව පැහැදිලිය.