ආර්ථිකයේ අලුත් අවස්ථා

2014.11.26 -ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ

මුදලාලි යන වචනය සිංහල ශබ්ධකෝෂයට එකතු වන්නේ දෙමල වහරකින් බව විද්වතුන්ගේ අධ්‍යයන වලින් අනාවරණය කරයි. මුදලාලි බවට පත්වන්නේ මුදල් උත්පාදනය කරන දක්ෂ උත්සාහවන්තයෙකු යන සංඥාර්ථයෙන් බව අවබෝධකරගත හැකිය. ධනය උත්පාදනය සම්බන්ධ න්‍යාය සහ සංකල්ප වැඩි දියුණු වී ඒවා ව්‍යවසායකත්ව බවට පත්ව ඇති අතර යමක් අලූතෙන් උත්පාදනයෙන් තොරව පවතින්නට හැකියාවක් නැති බව වර්තමානයේ තහවුරු වෙමින් තිබේ.

ශ‍්‍රී ලංකාව ප‍්‍රවේශවෙමින් සිටින්නේ අලූත් යුගයකටය. එය මෙතෙක් අත් වි`දින ලද පැවැත්ම සහමුලින්ම වෙනස් කරන ආකෘතියක් වනු ඇත. තාක්ෂණික මෙවලම් වලින් සන්නද්ධ ගෝලීය සමාජයකි. ගමේ මුදලාලි කරන ලද මෙහෙවර වඩා පුලූල් සහ න්‍යයාත්මක ආකාරයකට ලෝකය පුරා විහිදෙමින් තිබේ. ඉතිහාසයට අනුව ශ‍්‍රී ලංකාව වෙළ`ද කේන්ද්‍රස්ථානයකි. අනුරාධපුරය භාණ්ඩ හුවමාරුව සිදුවූ වෙළ`ද නගරය බවට සාක්ෂි හමුවී ඇත. අතීත අත්දැකීම් මගින් පුනරාලෝකයක් ලබන්නට නම් ජාත්‍යන්තරයේ සිදුවන වෙනස්කම් දෙස විචාරාවබෝධයකින් බලන්නට අවශ්‍යය.

වර්තමාන සමාජය තුළ නිෂ්පාදනය තීරණාත්මකය. වෙළ`ද පොළ ඉතාම වැදගත්ය. වෙළ`ද පොළට ඉතාම තර`ගකාරී මිලකට උපරිම උසස් භාණ්ඩ හා සේවා සැපයීම ප‍්‍රමුඛ ඉලක්කය වීමට ඉඩ තිබේ. එය සාර්ථක කර ගන්නට දැනටත් සැලසුම් සම්පාදනය වෙයි. වසර 2020 හෝ එයින් දශකයකට පසුව ලෝකයේ ජනගහනය, අවශ්‍යතා සහ පාරිභෝජනයේ ආකෘතිය දැන් සිටම සම්පාදනය වෙමින් තිබේ.
එය පැහැදිලි කරන්නේ ජාත්‍යන්තරයේ ආයතනික ව්‍යුහය ක‍්‍රියාකරන ආකාරය අනුවය. පෙරදිග සහ අපරදිග වශයෙන් බලවේග දෙකක් වෙළ`ද පොල අත්පත් කරගැනීමේ සූක්ෂම ක‍්‍රියාකාරීත්වයට ප‍්‍රවේශ වී සිටී. නොබෝදා ශ‍්‍රී ලංකාවේ දී අවසන් වූ බොආ ඕ සංසදය එහි එක් පැත්තකි. චීනය නැගෙනහිර ආර්ථික ක`දවුර ශක්තිමත් කරමින් සිටී. මෙම ක`දවුරේ සැලසුම අනුව මුහුදුබඩ මාර්ගය ඔස්සේ සැපයුම් ප‍්‍රවාහයක් යුරෝපය දක්වා නිර්මාණය කරනු ඇත. එය ගොඩබිම ඔස්සේ පැවැති ඓතිහාසික සේද මාවත අලූත් ආකාරයකට සාගරය ඔස්සේ සකස් කිරීමකි.

බොආ ඕ සංසදය චීනය ඇතුළු ආසියාවේ රටවල් වෙළ`ද පොළ පදනම් කරගත් සැපයුම් ප‍්‍රවාහයකට එකතුවන අතර එය ජනගහනයෙන් වැඩිම එනම් බිලියන 2.5 ක් පමණ වන චීනය සහ ඉන්දියාව යා කිරීම ඉතාමත් වැදගත් අවස්ථාවකි. බොආඕ සංසදය ඉදිරිපත්වන්නේ බටහිර දැනටමත් තහවුරු වි ඇති ජගත් ආර්ථික සංසදයට විකල්පයක් වශයෙන්ය. ජගත් ආර්ථික සංසදය ස්විට්සර්ලන්තයේ ඩාවොස් නගරයේ දී වාර්ෂිකව රැස්වෙයි. එයට ආරාධනා ලබන රාජ්‍ය නායකයින්, ව්‍යාපාරිකයන් සහ විද්වතුන් ජාත්‍යන්තරයේ පවතින ගැටලූ ගැන අධ්‍යයනය කරයි. එයින් ඇති විය හැකි ප‍්‍රතිඵල සහ ලෝක ආර්ථිකයේ ඉදිරි පෙරැුළි ගැන ගැඹුරෙන් සාකච්ඡුා කරන වැඩ පිළිවෙලක නිරතය. ඩාවොස් නුවරින් ඇරඹුන ලෝක ආර්ථික සංසදයේ භූමිකාවට වෙනස් ආකාරයේ සංවාදයක් ඇති කරන්නට බොආ ඕ සංසදය පිහිටුවීමෙන් චීනය දරන ප‍්‍රයත්නය දෙස ජගත් ප‍්‍රජාව විශාල අවධානයක් යොමු කර තිබේ. ශ‍්‍රී ලංකාව මැදි වෙමින් සිටින්නේ බටහිර ඩාවෝස් සංසදය සහ චීනයේ බොආවෝ සංසදය අතර පවතින ආර්ථිකය සම්බන්ධ සූක්ෂම මතවාදී අරගලයට බව පෙනේ.

ගැටුම් අවසන්ව පශ්චාත් යුද වකවානුවක සිටින ශ‍්‍රී ලංකාව බටහිර පමණක් නොව නැගෙනහිර දෙසින් ද ආර්ථිකයේ අලූත් අවස්ථා ඇති කරගන්නට ප‍්‍රයත්න දරන වකවානුවකි. බොආවෝ සංසදය, ලෝක ආර්ථික සංසදය පමණක් නොව වෙනත් සෑම ප‍්‍රයත්නයකම කොටස්කරුවෙකු වී ආයෝජනය සහ වෙළ`දාම යන ප‍්‍රධාන බලවේග වලට ඇතුළු වන්නට උත්සාහ කිරීම ශ‍්‍රී ලංකාවේ කාර්ය භාරය විය යුතුය.

ප‍්‍රතිරූප මතු කරන මාධ්‍ය භාවිතාව

19.11.2014 -ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ

වර්තමානයේ මාධ්‍ය භාවිතාව ඉතාම සංකීර්ණ මුහුණුවරක් ගෙන තිබේ. ලෝකයේ කොතැනක හෝ සිදුවන දේ එසැනින් ප‍්‍රවෘත්තියක් ලෙස විකාශය වෙයි. අති විශාල තොරතුරු ප‍්‍රමාණයක් අහන්නට, දකින්නට සහ කියවන්නට ලැබේ. මේවා අතරින් පුලූල් ජන අවධානයට ඉඩ ලැබෙන්නේ සීමිත ප‍්‍රවෘත්ති ප‍්‍රමාණයකට පමණකි. අධි තොරතුරු සැපයුමක් පවතින අතර ඉහළම අවධානයක් ඇති ප‍්‍රවෘත්තියක තැන ගන්නට බලවත් තරගකාරිත්වයක් තිබේ. මෙම තරගකාරීත්වය තුළ මාධ්‍ය ක‍්‍රියාකරන ආකාරය සහ ජන නායකයින් මාධ්‍ය ආකර්ශනය ඇති කරගන්නට උත්සාහ කරන ආකාරය සාකච්ඡා කළ යුතු ප‍්‍රශ්නයකි.

සන්නිවේදන දියුණුව සමග ජනතාව සහ ජනනායකයින් අතර තිබූ දුරස්ථභාවය අඩු වී ඇත. ඉතිහාසයේ පාලකයන් ගැන තොරතුරු දැනගන්නට ජනතාවට විශාල විවෘත අවස්ථාවක් තිබුණේ නැත. පාලකයන් ගැන ප‍්‍රතිරූපය ගොඩනැගුණේ ඔවුන් කරන කියන සහ තීරණ ගන්නා ආකාරය අනුව නොව නිකුත් කරන නිල නිවේදන අනුවය. ජනතාවගෙන් දුරස්ථව බරපතල ප‍්‍රතිරූප සහිතව තේජසක් තිබූණේ ඉතිහාසයේ ජීවත්වූ නායකයින්ටය. වර්තමානයේ නායකයන් හැසිරෙන සහ තීන්දු ගන්නා ආකාරය ජනතාවට විවෘතව පෙනේ. අවධානයෙන් සිටින මාධ්‍ය ජාල ඉතා සූක්ෂමව නායකයින්ගේ තොරතුරු විවිධ පැති වලින් ජනතාව හමුවේ තබයි. මෙම තොරතුරු එකිනෙකට වෙනස් ඒවාය. ජනතාව දැනුවත් කරන්නේ තීරණ වලින් පමණක් නොවේ. අභ්‍යන්තර තොරතුරු, හැසිරීම සහ පෞද්ගලිකත්වය පවා අනාවරණය කරයි. ගෞරවයට පාත‍්‍ර විය යුතු මහජන නියෝජිතයන් ගේ චරිත ස්වභාවය තියුණු උපහාසාත්මක එකක් බවට පත්ව තිබේ.

ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටක මහජන නියෝජිතයන්ට ජනතා කැමැත්ත ඉතාම වැදගත්ය. රූපවාහිනියේ, ගුවන් විදුලියේ හෝ පුවත්පතක ප‍්‍රවෘත්තියක් වීම ජනතා කැමැත්ත ඇති කරන අවස්ථාවකි. ප‍්‍රවෘත්ති ආවරණයකට හේතු වන්නේ සුවිශේෂී අවස්ථා පමණකි. අනෙක් අයට වඩා වෙනස් ආකාරයකට කතා කරන්නට සහ ආන්දෝලනයක් ඇති කරන ආකාරයට ක‍්‍රියා කරන්නට අවශ්‍යය. මාධ්‍ය මගින් දැනුම අවබෝධය ඇති කරන බව ඇත්තකි. නමුත් ගැඹුරු සන්නිවේදන මාධ්‍ය වලට වඩා මහජනතාව කැමැත්තක් දක්වන්නේ සරල සැහැල්ලූ විනෝදය ඇති කරන වැඩසටහන්වලටය. මහජනතාවගේ කැමැත්ත අනුව මාධ්‍ය වැඩසටහන් සම්පාදනය වන අතර මාධ්‍ය අවධානය ගන්නට නම් ඔවුන් ඉල්ලන ආකාරයට හැසිරෙන්නට ජනතා නායකයින්ට සිදුව තිබේ. මේ අනුව මහජන ගෞරවය වෙනුවට ජනප‍්‍රියත්වය ගැන සිතන දේශපාලන ක‍්‍රමයකට රට පරිවර්තනය වී තිබේ. දේශපාලන නායකයින්ගේ එකිනෙකට වෙනස් සරල හැසිරීම් වාර්තා කර ජනතාව අතර වැඩිම අවධානය ගන්නට මාධ්‍ය ආයතන තරග කරමින් සිටී. වැඩිම අවධානයක් ඇති මාධ්‍ය ආයතනයට වැඩිම දැන්වීම් ප‍්‍රමාණයක් ලැබේ. එය ශ‍්‍රී ලංකාවේ පමණක් නොව ජාත්‍යන්තරයේ ද සිදුවෙමින් පවතින බව නිරීක්ෂණය කරන විට පෙනේ.

තමන්ගේ නායකයන් හෑල්ලූ කර ඔවුන් ගේ අනන්‍යතාවය විකෘති කිරීමෙන් සමාජයට ඉදිරි ගමනක් නැත. නමුත් මාධ්‍ය එය කරන්නේ තමන්ගේ වැඩිම අළෙවිය වෙනුවෙන්ය. වැඩිම අළෙවිය ඇති මාධ්‍ය ආයතනයක ප‍්‍රවෘත්ති අවධානයක් ගන්නට දේශපාලන නායකයන් හැසිරෙමින් සිටී. මෙවැනි රාමුවක් ඇති සමාජයක දුටුගැමුණු, පරාක‍්‍රමබාහු හෝ ඞී.එස් සේනානායක වැනි නරපතීන් ජීවත්වූවානම් සිදුවිය හැක්කේ කුමක්ද යන්න බරපතල ගැටලූවකි.
වගකිව යුතු සම්ප‍්‍රදාය තහවුරු කරන්නේ කෙසේද යන්න ගැන ජනතාව, මාධ්‍ය සහ දේශපාලන නායකයින් අතර සංවාදයක් අවශ්‍යව තිබේ. මාධ්‍ය වලට ගැලපෙන ආකාරයට ජන නායකයින් හැසිරීම සහ ජන නායකයන්ගේ හැසිරීම හුවා දක්වා ජනතාව බලන නාලිකා, අහන ගුවන් විදුලි හෝ කියවන පත්තර බවට පත්වීම පවතින අවශ්‍යතාවය දැයි මෙම සංවාදයේ දී කැඩපත හමුවට පැමිණ විමසා බැලීම අප සියලූම දෙනාගේ වගකීමකි. ජනතා ගෞරවය විනා අන් කිසිවක් වැදගත් නැති බව අවබෝධ කරගත යුතු පළමු කාරණයයි.

දුගී බව තුරන් කිරීමේ නව ප‍්‍රවණතා

2014/11/12 – ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ

ජාත්‍යන්තරයේ බලවත් රාජ්‍ය අතර ඉන්දියාවට ද නිශ්චිත ස්ථානයක් තිබේ. මෙම බලවත් රට තුළ දුප්පත්කම බලවත් සමාජ ප‍්‍රශ්නයකි. මහ මග අධික ශීතලෙන් සහ කුස ගින්නෙන් නිරාහාරව මියයන පිරිසක් ද ඉතාම පොහොසතුන් ජීවත් වන සහ ඉතාම බලවත් රටවල් අතර උරෙනුර ගැටෙන ඉන්දියාවේ සිටී. මෙම පසුබිම දකින ඉන්දියාවේ අගමැති නරේන්ද්‍ර මෝදි මහතා දුප්පත්කම දුරු කිරීම නොව සහමුලින්ම තුරන් කිරීමේ ප‍්‍රමුඛ මෙහෙයුමක වැදගත්කම පෙන්වා රටට දෙයි.

අධිරාජ්‍යවාදීන්ගෙන් නිදහස ලබන වකවානුවේ ඉන්දියාවේ එවකට දරිද්‍රතාවය සමස්ථ ජනගහනයෙන් සියයට හැටකි. දශක හයකටත් වැඩි කාලයක් අවසානයේ දී ඉන්දියාව පර්වර්තනයකට මුහුණ දී ඇත. නමුත් එරට දුගී දුප්පත්කම තවමත් එරට ජනගහනයෙන් සියයට තිහක ප‍්‍රතිශතයකි. දුප්පත්කම සහමුලින්ම තුරන් කර ඔවුන් උසස් ජීවන තත්ත්වයකට පත්කරන්නට තවත් අවුරුදු හැටක් කල් ගත කළ නොහැකි බව නරේන්ද්‍ර මෝදි මහතා තදින් අවධාරණය කරයි.

සැලසුම් සකස් කරන්නට තද සැලකිල්ලක් දැක්වීම දුප්පත්කම තවදුරටත් පවතින්නට එක ප‍්‍රබල හේතුවක් බව මෝදි අගමැතිවරයා විශ්වාස කරන බව පෙනේ. සැලසුම වෙනුවට කි‍්‍රයාත්මක භාවය වැදගත් බව දක්වන එතුමා දුගීකමට සහන සහ සමාජවාදී රාමුව වෙනුවෙන් තවදුරටත් පෙනී සිටින පදනම් බලරහිත කරමින් සිටී. ඉන්දියානු සැලසුම් කොමිසම අහෝසි කිරීම ඒ අනුව ගත් බලවත් තීන්දුවකි. ඉන්දියාවේ පළමු අගමැති ජවහල් ලාල් නේරු නිදහස ලබා ගැනීමත් සමග රටට සැලසුම් කොමිසමක් පිහිටුවන්නේ එය ඉන්දීය ව්‍යවස්ථාවටත් ඇතුලත් ප‍්‍රධාන ආයතනයක් වශයෙන්ය. නමුත් මෑත කාලය තුළ ජාත්‍යන්තරය ගමන් කළ ආකාරය දෙස නිරීක්ෂණය කරන නව අගමැතිවරයා එවැනි සැලසුම් කොමිසමක් අනවශ්‍ය ආයතනයක් බව දක්වා ඉවත් කරන්නේය. තද නිලධාරීවාදයක් ඇති කරන ව්‍යුහයක් වන අතර එය අහෝසි කිරීම ආයෝජනය සහ මහා පරිමාන ව්‍යවසාය වෙනුවෙන් ඇති අවහිර ඉවත් කිරීමක් වශයෙන් සලකයි. ආයෝජකයන්ට සිදුවන බාධා ඉවත්වන සහ අනුමැතිය ස`දහා අනවශ්‍ය ආකාරයට බල කරන සැලසුම් කොමිසම වෙනුවට ඉක්මන් තීරණ ගැනීම සහ ක‍්‍රියාත්මක භාවයට ඉඩ සැලසීම වැදගත් බව අවධාරණය වෙයි.

වර්තමාන ඉන්දියාවේ ආර්ථික ප‍්‍රතිපත්ති අනුව මහා පරිමාන ව්‍යාපාර ජාල ඉහළ තලයේ සිට මෙහෙයවන අතර බිම් මට්ටමේ දී ව්‍යවසායකත්වය වෙනුවෙන් ප‍්‍රධාන අවස්ථා ඇති කරයි. පුද්ගලික අංශය සතු වගකීම් පුලූල් කරයි. ආණ්ඩුව මෙහෙයැවිය යුතුය යන සංකල්ප වලින් ඉවත් වෙමින් තිබේ. සමාජවාදී අර්ථ ක‍්‍රමයේ දැක්වෙන මූලික සංකල්ප වෙනුවට ධනවාදී රාමුවට ප‍්‍රවේශවෙයි. නිලධාරීවාදයේ සහ සමාජවාදයේ බලවත් සංකේතයක් වූ සැලසුම් කොමිසම අහෝසි වන්නේ ඒ අනුවය. මෙතෙක් තීන්දු ගත් සම්ප‍්‍රදායික නිලධාරී ක‍්‍රමය සහමුලින්ම පාලනය කර වෙළ`ද පොල අවශ්‍යතා අනුව තීරණගන්නා ආර්ථික ක‍්‍රමයක් තුළ දුප්පත්කම සහමුලින්ම නැතිකර දැමීම අලූත් දර්ශනයයි. අපනයනය වැඩි කරන අතර ලෝකයට විකුණන්න ඉන්දියාවේ නිපදවන්නයැයි අලූත් සංකල්පයක් ඇතිකර තිබේ.

දුගීකම ලෝකයේ සෑම රටකටම බලපා ඇති ගැටලූවකි. දරිද්‍රතාවය තුරන් කිරීමට නෛතික වශයෙන් බලපාන කරුණු සම්බන්ධව අධ්‍යනයක් කරන ලද ජගත් ආර්ථික සංසදය හරි දිළි`දු භාවය හරි අඩකින් අඩුකරන්නට ගත යුතු උපාය මාර්ග නිර්දේශ කර තිබේ. එසේ තිබිය දී තව දුරටත් සැලසුම් සකස් කරමින් සාකච්ඡුා කරන්නට කල් නැති බව දක්වන ඉන්දියාවේ අලූත් අගමැතිවරයා ක‍්‍රියාත්මක විය යුතු ආකාරය ගැන නව දැක්මක් හෙළි කරන අතර සහ බිම් මට්ටමේ සිට ව්‍යවසායකත්වය වර්ධනය කළ යුතු බව දක්වන විට ඒ ගැන අවධානය යොමු කිරීම අවශ්‍යය. ආණ්ඩුවේ ආයතන පද්ධතිය මෙහෙයවා සමාජයක් දුගීකමින් මුදවා ගැනීම වෙනුවට සමස්ථ සමාජය සම්පූර්ණ ශක්තිය මෙහෙයවා සියලූ දෙනාගේ ජවයෙන් නැගී සිටීම යනු සංකල්ප දෙකකි. මේ අතරින් වඩා ඵලදායී ලෙස සමාජය මෙහෙයවන්නට සමත්වනු ඇත්තේ කුමක්දැයි විමසා බැලීම ශ‍්‍රී ලංකාවට ද වැදගත් වනු ඇත.

සංවර්ධන ක‍්‍රියාවලියේදී තරුණයන්ට ඉඩ නැතිද?

2014/11/05 – ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ

ශ‍්‍රී ලංකාව ඇතුළු ආසියානු රටවලට ජනගහනයේ වයස් කාණ්ඩවල රිද්මය සම්බන්ධව ගැටලූවක් පැන නැගෙනු ඇතැයි ජාත්‍යන්තර පර්යේෂණ වාර්තා පෙන්වා දෙයි. වසර 2025 හෝ එයින් පසු උදාවන කාලය ඇතුලත ජනගහනයේ ප‍්‍රතිශතයක් වශයෙන් විශ‍්‍රාම වයසේ පසුවන පිරිස ඉහළට යනු ඇති අතර තරුණ ශ‍්‍රමය සීමා සහිත එකක් වනු ඇත. එවැනි පසුබිමක නිෂ්පාදනය සහ එහිලා ශ‍්‍රම අවශ්‍යතා සම්බන්ධව යම් විෂමතා මතුවිය හැකිය. එයට ගැලපෙන ආකාරයට උත්තර සොයා ගන්නට රටට සිදුවෙයි.

අනාගතයේ දී ශ‍්‍රමය වියපත් වියහැකි මෙරට සමාජයේ විරැකියාව සම්බන්ධ දත්ත අවධානයට ගැනීම අවශ්‍යය. වයස අවුරුදු 15-29 ත් අතර තරුණන්ගෙන් සියයට 26.5 ක් විරැකියාවෙන් පෙළෙති. තරුණන් සෑම හතර දෙනෙකුගෙන්ම එක් අයෙකු රැකියාවක් රහිතව ජීවත්වන විට එය ගැටලූ ඇති කරන්නකි. තරුණියන් ප‍්‍රමාණය සියයට 38.6 ක් බව දැක්වෙන විට මෙහි තවත් පැති කඩක් අනාවරණය වෙයි. වර්තමානයේ විශ්ව විද්‍යාලය, නීති විද්‍යාලය ඇතුළු උසස් අධ්‍යාපන අංශ වල ඉගෙනුම ලබන දරුවන්ගෙන් වැඩි පිරිස යුවතියන්ය. එයින් පෙනෙන්නේ තුනෙන් එකක් අධ්‍යාපනය අවසන් කර රැුකියා විරහිත ජන කොටසට ඇතුළුවීම බවය. දත්ත පෙන්වන ආකාරයට උසස් පෙල හෝ එයට ඉහළ සුදුසුකම් ඇති විරැකියාවෙන් පෙලෙන තරුණන් ප‍්‍රමාණය මුලින් ස`දහන් කළ වයස් කාණ්ඩය තුළ සියයට 10.2 කි. මෙම ඉලක්කම් සන්සන්දනය කරන විට ශ‍්‍රී ලංකාවේ සංවර්ධනය සහ රැකියා අවස්ථා සම්බන්ධව වහා සොයා බැලිය යුතු යම් නොගැලපීමක් පවතින බව පැහැදිලිය.

රටක දියුණුවට වැඩිපුර මහන්සි විය හැක්කේ තරුණ ජන කොටසටය. ආසියාවේ වේගයෙන් දියුණු වූ රටවල් දෙස විමසන විට ජනගහනයේ ප‍්‍රතිශතයක් වශයෙන් තරුණ ජවය ඉහළට පැමිණ තිබූ කාල වකවානුවේ සංවර්ධනය වේගවත් වී තිබේ. තරුණ ශ‍්‍රමය නිසි ලෙස මෙහෙයවන්නට සහ කෘෂිකර්ම, කර්මාන්ත සහ සේවා අංශ වල පතුරවන්නට හැකි වූ අවස්ථාවේ දී නිෂ්පාදනය වැඩි වී තිබේ. ප‍්‍රායෝගික තත්ත්වය එයයි.
ජනගහන තත්ත්ව සම්බන්ධ ද්‍රෘෂ්ටි කෝණයෙන් සලකා බලන විට ත‍්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීමේ ආරක්ෂක මෙහෙයුම මෙරට තරුණ බලය ඉහළින්ම තිබූ සහ එය නිසි ආකාරයට යොදවාගත හැකි වූ අවස්ථාවකි. තාරුණ්‍යයේ ශක්තිය සහ ජවය සේනාංක වලට එකතු වූ අතර එය ජයග‍්‍රහණය තෙක් නොනවතින බලවේගයක් බවට පත් කරන්නට හැකියාව ලැබිණ.

සංවර්ධන අවශ්‍යතා හමුවේ පවා එවැනි බලවේගයක් නිර්මානය කළහොත් ශ‍්‍රී ලංකාව තුළ බලවත් පරිවර්තනයක් කරන්නට හැකියාව තිබේ. තරුණ ජනගහනයෙන් යමක් කරන්නට අවකාශයක් රහිතව සමාජයේ විරැකියාවෙන් පෙලෙන පිරිස ප‍්‍රශස්ථ ආකාරයකට ශ‍්‍රම බලකායට ඇතුළු කරගන්නට අවශ්‍යය. නිෂ්පාදන කාර්යාවලියට සම්බන්ධ කරගත යුතුය.විරැකියාවෙන් පෙලෙන තරැුණන්ට ආණ්ඩුවෙන් රැකියා සැපයීම එකම උත්තරය නොවේ. ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදනය ආණ්ඩුවට කළ හැකිය. අවස්ථා ඇති කරගත යුතු සමාජයෙන්ය. නීති රීති වලින් හෝ බලපෑම් කර පරිවර්තනය ඇති කරන්නට හැකියාවක් නැත. උනන්දුව ඇති තරුණ ජවය හ`දුනාගැනීමේ සැලසුමක් අවශ්‍යය. ඔවුන්ට අවස්ථාව සපයන්නනට කලින් තරුණ ශ‍්‍රමය දෙස බලන ආකල්ප වෙනස් කරන්නට උවමනාය. ඉතාමත් ඉක්මනින් තරුණ ජවය සංවර්ධනයට උපයෝගී කරගත නොහැකි වුවහොත් වසර 2025 වන විට වයස්ගත වැඩකරන ශ‍්‍රමයේ අනුපාතයට වඩා වැඩි වයස්ගත ජනගහනය සහිත රටක් බවට පත්වනු ඇත. තරුණන්ට වැඩ කරන්නට දැන් ඉඩ දෙන්නට නොහැකිවීමේ විපාකය ඉදිරි දශක දෙක තුළ විශ‍්‍රාම ජනගහනය වෙනුවෙන් උත්තර සොයන්නට වෙහෙසිය යුතු රටක් බවට පත් කරනු ඇත.