යුක්තිය සහ පළිගැනීම

 

2017/11/29 – ලංකාදීප

සිංගප්පූරුවේ නිර්මාතෘ ලී ක්වාන් යූ දුෂණයට එරෙහිව තදින් ක‍්‍රියා කළ නායකයෙකු සේ ඉතිහාසයට එක්ව තිබේ. චීන ජනාධිපති ෂී ජින්ග් පින්ග් එරට අති විශාල දුෂිත ජාවාරම් වලට එරෙහිව සටන් ආරම්භ කරන ලද බව මෑත කාලය තුළ වාර්තා විය. සවුදි අරාබිය නොබෝදා ඒ අතරට අලූතින් එකතු වී තිබේ. ලෝකයේ නොයෙක් රටවල් ස්වකීය රාජ්‍ය සෑම එකක්ම පාහේ තම තමන්ගේ රටවල් වල බලපවත්වන දූෂණ හා වංචා මැඩ පවත්වන්නට අනුගමනය කරන ලද ක‍්‍රියාමාර්ග ඉතිහාසයට එකතු වී ඇත.

ලී ක්වාන් යූ සිංගප්පූරුව භාරගන්නා විට පහල සිට ඉහලටම අල්ලස් හෝ දූෂණ දරුණුවටම බලපැවැත්වුණ බව සඳහන්ය. රියැදුරුට අත යටින් කීයක් හරි නොදුන්නොත් රෝගියා මිය ගියත් ගිලන් රථය පණ ගන්වන්නේ නැති තත්ත්වයක් තිබුණි. හෙතෙම දූෂණ විමර්ෂණ කාර්යාංශයක් පිහිටුවන ලද අතර සැක කටයුතු පුද්ගලයන් ගැන විමර්ෂණය කරන්නට, බැංකු ගිණුම් පරීක්ෂා කරන්නට එයට බලය පැවරීය. සිය හිත මිතුරන්ගේ සිද්ධි වල දී පවා දඞුවම් පැනවීය. කැබිනට් සගයෙකුට විරුද්ධව පැමිණිල්ලක් විභාග කරන්නට දුෂණ විමර්ෂණ කාර්යාංශය පියවර ගත් විට පරික්ෂණ කෙරෙහි තැති ගත් හෙතෙම සිය දිවි නසා ගත්තේය.

චීනය එරට කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ දහ අට වැනි සම්මේලනයේ සිට දුෂණ විරෝධී ව්‍යාපාරයක් අරඹන ලදී. ජනාධිපති ධුරයට පත් ෂී ජින්ග් පින්ග් විවෘත ආර්ථික ක‍්‍රමයට යොමු වන අවස්ථාවේ දී පක්ෂයේ සහ පාලන අංශයේ වගකීම් උසුලන පිරිස දුෂණවල නිරත බවට නැගෙන චෝදනා අවධානයට ගත්තේය. අභ්‍යන්තර තත්ත්වය සියුම්ව ගවේශණය කරන ලද හෙතෙම ඉකුත් කාලය තුළ චීනයේ ප‍්‍රධාන පෙලේ පුද්ගලයන් හැත්තෑ දහසකගෙන් පමණ  සැක කටයුතු දුෂිත තත්ත්ව සම්බන්ධයෙන් ප‍්‍රශ්න කර ඇති බව ෂින්හුවා ප‍්‍රවෘත්ති ඒජන්සිය නොබෝදා නිවේදනය කළේය. එරට ජාතික බියුරෝව කරන ලද සමීක්ෂණයක් අනුව මෙකී දුෂණ විරෝධි වැඩ පිලිවෙලෙහි ක‍්‍රියාත්මක ස්වභාවය ගැන චීන වැසියන්ගෙන් සියයට 92.9 ක් කැමැති බව දැක්වෙයි.

චීනය එසේ ක‍්‍රියාත්මක වන අතර සවුදි අරාබියේ ස්වභාවය ද එයට සමානය. සල්මාන් බින් අබ්දුල් අසීස් රජු ගේ මග පෙන්වීම අනුව ආරම්භ කර ඇති සවුදි අරාබියේ දුෂණ විරෝධී කමිටුව ක‍්‍රියාත්මක වන අන්දම ද සවුදි වැසියන් අමන්දානන්දයට පත්ව තිබේ. රජ පවුලට සම්බන්ධ කුමාරවරු එකොලොස් දෙනෙකු මුදල් වංචා හා දුෂණ චෝදනා පදනම් කරගෙන අත් අඩංගුවට ගෙන තිබේ. එයට අමතරව අමාත්‍යවරු හතරදෙනෙකු සහ හිටපු අමාත්‍යවරු දස දෙනෙකු සහ ආයෝජකයන් සෑහෙන පිරිසක් ද කමිටුවේ වැටලීම් වලට ගොදුරු වී ඇති බව වාර්තා විය.

තද නීති හෙයින් සිංගප්පූරුව හොඳ විනය ගරුක රටක් බවට පත්විය. චීනයේ හෝ සවුදි අරාබියේ දුෂණ වලක්වනු සඳහා එම රටවල නායකයන් අනුගමනය කරන පියවර අනුව අනාගතයේ පැවැත්ම තහවුරු කරනු ඇත. දුෂණ විරෝධී හඞ සහ එයින් ඇති කරන යුක්ති සහගත බව එකක් නොවේ යැයි මධ්‍යස්ථ අදහස් ඇති ජනතාව තුළ මතයක් ද තිබේ. යුක්තිය පෙන්වා දේශපාලන පලිගැනීම් කරගෙන යන බව නොයෙක් රටවල පෙනී යන කරුණකි.

පාලකයන් තම බලය තහවුරු කරගැනීම සඳහා දුෂණ විරෝධය මෙහෙයැවන බව අවධානයට ගැනෙමින් තිබේ. විශේෂයෙන් සවුදි අරාබියේ රජු සිය පුත‍්‍රයා ලවා කරගෙන යන වැඩ පිලිවෙල සල්මාන් කුමරුගේ බලය තවදුරටත් තහවුරු කරනු සඳහා අනුගමනය කරන්නක් බව මධ්‍යස්ථ විචාරකයන්ගේ මතයකි. තෝරාගත් ප‍්‍රතිවාදීන් මැඩ තමන්ගේ බලය තහවරු කරගැනීම සඳහා කරන මෙහෙයුම දුෂණ විරෝධයක් නොවේ. එය තමන්ට අභියේගයක් වන අය පාලනය කරනු සඳහා  වූ පලිගැනීමකි. ජනතාව එය යුක්තිය වශයෙන් සලකන්නේ නැත.දුෂණ මැඩ සාධාරණත්වය හා සමාජ හානිය වලකන බව ප‍්‍රකාශ වන විට ඒවා සර්ව සාධාරණ විය යුතුය. තමන්ගේකම පැත්තකින් තැබිය යුතු අතර නීතිය මෙහෙයැවෙන්නේ යුක්තිය උදෙසා බව පැහැදිලිව විද්‍යමාන විය යුතුය.

 

ඇමැතිවරු අවශ්‍ය ඇයි?

2017/11/22 – ලංකාදීප

ඇමැතිවරු අවශ්‍ය ඇයි? හදවතට එකඟව උත්තරය සොයාගත යුතු ප‍්‍රශ්නයකි. කැඩපතක් ඉදිරියට එන ඇමැතිවරුන් ද තමන්ගෙන්ම ප‍්‍රශ්න කළ යුතුය. ඇමැතිකමක් ලබාගත්තේ ඇයි සහ එයින් රටට හා ජනතාවට කරන සේවාව ගැන තෘප්තිමත් දැයි  විමසීම සුදුසුය. මහජන ඡන්දයෙන් පත්වන මහජන නියෝජිතයන්ගේ එකම අරමුණ ඇමැතිකමකි. ඡන්ද දායකයන් ද තමන් ඡන්දය දුන් නියෝජිතයා ඇමැතිවරයෙකු වන තුරු බලාගෙන සිටී. දේශපාලන පක්ෂ නායකයන් ගේ අවධානය තම සගයන්ගේ දක්ෂතා නොවේ. මොනයම් හෝ ඇමැතිකමකට පත් නොකළහොත්, කළකිරීමට පත්ව පක්ෂ මාරුකරන්නට ඇති අවදානමය. ඇමැති ධුරයකට පත් වූ පසු වෙන්දේසිය තියුණුය. ජ්‍යෙශ්ඨ ඇමැති තනතුරු අවශ්‍යය. එය වෙන්දේසියකි. අවසානයේ දී පාර්ලිමේන්තුවට පත් වන සියළු දෙනාම ඇමැතිවරුය.

ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ක‍්‍රමය රට තුළ අවුරුදු හැත්තෑවක් පරිනත වී තිබේ. උපයාගෙන ඇති වටිනාකම් වශයෙන් පෙන්වන්නට ඉතිරිවී ඇති කරුණු අතර ඇමැති ධුර වෙන්දේසිය ද එකක් යැයි සිතේ.

ඇමැතිවරු බහුතරයක් තම විෂය ගැන දන්නේ නැත. ධුරයට පත් වූ පසු සම්ප‍්‍රදායට කොටු වෙයි. නිල රථයෙන් යන ගමන් බිමන් අතර ඡන්ද දායකයන්ගේ මගුල් සහ අවමගුල් ඇතුළු දේ තිබේ. නිතර රැස්වීම්ය. පාක්ෂිකයන් උත්තේජනය කරන කතා ඒවායේ දී කළ යුතුය. මාධ්‍යයට ගැලපෙන කැපිලි වචනයක් දෙකක් තිබිය යුතුමය. ඒ අතරවාරයේ නිතර නාදවෙන දුරකථනයට ද උත්තර නොදුන්නොත් ප‍්‍රශ්නයකි. ඇමැති ධුරයට පත් වූ පසු පාර්ලිමේන්තු සැසියට ද සහභාගී වෙන්නේ ඉඩක් ලැබුණොත් පමණකි. මෙවැනි පසුබිමක් ශ‍්‍රී ලාංකිකය් වශයෙන් ආඩම්බර විය හැකි එකක්ද?

නොබෝදා නෙදර්ලන්තයේ අලූත් ආණ්ඩුව නව ඇමැති මණ්ඩලයක් පත්කරගත්තේය. එහි ඇමැතිවරු දහසය දෙනෙකි. එයින් හයදෙනෙකු කාන්තාවෝය. නෙදර්ලන්තයේ මිලියන දහහතක ජනගහනයක් වෙසෙන අතර එය යුරෝපා කලාපයේ වැඩිම ජනගහනය ඇති රටවල් ලැයිස්තුවේ අටවැනි තැන සිටී. මිශ‍්‍ර ආර්ථිකයක් ඇති ලෝකයේ රටවල් 177 ක් අතරින් 17 වැනි දියුණු ආර්ථිකය සේ සලකන නෙදර්ලන්තය ජන මාධ්‍ය නිදහස අතින් ඉහළම තැනක් පවතින බව සඳහන් කළ යුතුය. ලෝකයේ ආකල්ප අතින් දියුණු රටවල් අනුව යමින් නෙදර්ලන්තය ද නූතන ව්‍යුහයට ගැලපෙන විෂයානු බද්ධ අමාත්‍ය ධුර ප‍්‍රමාණයක් තෝරාගෙන තිබේ.

නෙදර්ලන්තයේ රජකමට පත්ව සිටින විලියම් ඇලෙක්සැන්ඩර් ගේ ධුරය ව්‍යවස්ථාවට අනුව සංකේතාත්මක වන අතර අගමැති මාක් රූටේ අමාත්‍ය විෂයයන් භාරගෙන නැත. උප අගමැතිවරු තිදෙනෙකි. උප අගමැතිනියක වන කජේස් ජාත්‍යන්තර කටයුතු හා රාජකීය සම්බන්ධතා ඇමැතිනියයි. දෙවැනි උප අගමැති හුගෝ මහජන සෞඛ්‍ය හා ක‍්‍රීඩා ඇමැතිවරයාය. තෙවැනි උප අගමැතිනිය වන කැරොලා කෘෂිකර්මය හා ආහාර තත්ත්වය සම්බන්ධ ඇමැති ධුරය උසුලන්නීය. ප‍්‍රාථමික හා උසස් අධ්‍යාපන, ජලය පිලිබඳ යටිතල පහසුකම්, නීති හා විධිවිධාන, මුදල්, ආරක්ෂක, දේශගුණ හා ආර්ථික කටයුතු සහ විදේශ වානිජ, රැකියා හා සමාජ තත්ත්ව සහ ආර්ථික සහයෝගීතා ආදී වශයෙන් අමාත්‍යංශ විෂය වෙන් කර තිබේ. මෙම විෂයයන් වෙන් කර ඇති ස්වභාවය ද ශ‍්‍රී ලංකාව වැනි රටකට නුහුරුය. ඇමැතිධුරයක් සඳහා නමක් අවශ්‍ය වන විට දෙපාර්තමේන්තුවක් හෝ සංස්ථාවක් එහි මුල් නමින් භාරදෙන තරමට ආණ්ඩු පාලනය පත්වී ඇති රටකට මෙපමණ සුළු කැබිනට් මණ්ඩලයකින් රට පාලනය කරන්නේ කෙසේද යන ගැටළුව මතු වන බව නිසැකය.

නෙදර්ලන්තයේ මහජන නියෝජිතයන් ගේ ගණන එකසිය පණහකට සීමා කර ඇති අතර එයින් දහසය දෙනෙකු ඇමැතිවරු වන විට පාලනය කොපමණ සරල සහ විධිමත් එකක් දැයි කල්පනා කිරීම සුදුසුය. අලූත් ව්‍යවස්ථාව පාර්ලිමේන්තු නියෝජනය වැඩි කරනු ඇති අතර සෙනෙට් මණ්ඩලයක් ද පත් කෙරේ. එහි තව තවත් ඇමැතිවරු පත් කෙරෙන්නට ඉඩ තිබේ. රාජකාරියක් නිසි ලෙස ඉටු නොකරන සියළු දෙනා නඩත්තු කරන්නේ මහජනතාවයි. ජන වර්ග අනුව උප අගමැතිවරු දෙදෙනෙකු සහිත නිශ්චිත විෂයයන් සහිත කුඩා  ඇමැති මණ්ඩලය ශ‍්‍රී ලංකාව දියුණුකරන්නට මගකි.

යටත් විජිත රාමුවෙන් මිදෙමු

2017/11/15 – ලංකාදීප

පොල්, පුවක්, කිතුල් සහ තල් යන තාල වර්ගයට අයත් එකම ගස් විශේෂ ගැන අවධානය යොමු කරන්නට සුදුසු කාලය පැමිණ තිබේ. කිසියම් ආකාරයකින් මෙම ආර්ථික භෝග විශේෂ හතර මෑත කාලය තුළ නොසැලකිල්ලට  ලක්ව තිබේ. එහෙයින්  විනාශවීමේ තර්ජනයට ලක් වී ඇත. වැවිලි කර්මාන්ත අංශය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයට දක්වන දායකත්වය සීමා වී ඇති අවස්ථාවක මෙම ඵලදායී ශාඛ විශේෂ නැවත පුනර්ජීවනයකට ලක් කරන්නේ කෙසේදැයි විමර්ෂණය කළ යුතුය. ඒවා ව්‍යවසායකත්වය නංවන කෘෂිකර්මයක් සේ දියුණු කරන්නට අවධානය ලක් කිරීම සුදුසුය.

මෑත කාලය තුළ පොල් වගාව පැති දෙකකින් තර්ජනයකට ලක් විය. එකක් ඉඩම් කැබලිකර වෙන්දේසි කිරීමයි. සෑහෙන ප‍්‍රමාණයක් පොල් ඉඩම් කැබලි කරන ලද අතර කුඩා ඉඩම් වල තිබුණ පොල් ගස් කපා නිවාස ඉදිකිරීම සාමාන්‍ය සිද්ධියක් විය. අනෙක රතු කුරුමිණි සහ පොල් කුරුමිණි හානියයි. පුවක් ගස ආර්ථික වශයෙන් නොසලකා තිබුණ කාලයේ දී සියළුම උත්සව වලට ප‍්‍රයෝජනයට ගැනීම සඳහා කපා බිම හෙලන ලද අතර තල් ගස වඩා බිලිවූයේ යුද්ධයට බව සඳහන් කරනු වටී. යුද්ධය පැවැති තිස් වසරක කාලය තුළ මිලියන ගණනක් තල් ගස් හානියට පත්ව තිබේ. ඒවා කපා බංකර හැදීම ත‍්‍රස්තවාදීන් පමණක් නොව ආරක්ෂක හමුදාව ද කරගෙනගිය දෙයකි. යුද්ධයක් පැවති අවස්ථාවක තල් ගස් ආරක්ෂා කිරීමට අවධානය යොමු කිරීම පලක් නැති නමුත් සාමකාමී යුගය තුළ තල් ගස නැවත ආර්ථික භෝගයක් වශයෙන් ප‍්‍රයෝජනයට ගැනීම සුදුසුය. කිතුල් ශාඛයෙන් ගත හැකි ප‍්‍රයෝජන ගැන ප‍්‍රමාණවත් අවධානයක් සමාජයට ඇත. කිතුල් ශාඛය ද ආර්ථික වටිනාකම සලකා ප‍්‍රයෝජනයට ගැනීම සඳහා වැඩි අවධානයක් අවශ්‍යය.

රටට අනන්‍ය වැවිලි ක්ෂේත‍්‍ර ගැන අලූතින් අවධානය යොමු කළ නොහැක්කේ මන්ද? තේ, රබර් සහ පොල් මහා පරිමානයෙන් වගාව ඇරඹෙන්නේ යටත් විජිත කාලයේ දීය. අධිරාජ්‍යවාදීන් සිය මවු රටවල අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් මෙම භෝග වගා කර නැව්ගත කරන ලද අතර සියවස් එකහමාරකට පසු පවා එම රාමුවෙන් බැහැර වෙන්නට ශ‍්‍රී ලංකාවට නොහැකි වී තිබේ. තේ සහ රබර් මෙරට වැවිලි ආර්ථිකයේ ප‍්‍රධාන තැනක පවතින අතර පොල් නිෂ්පාදන අපනයනය ක‍්‍රමයෙන් සීමා වන බව පෙනේ. වගාව පිරිහීම පොල් ගෙඩියක මිල ඉහළ නැගීමට ද එක හේතුවකි.

පොල්, පුවක්, කිතුල් සහ තල් යන භෝග ආර්ථික ප‍්‍රයෝජනය සලකා මහා පරිමානයෙන් වගා කළ හැකිය. ප‍්‍රයෝජනයට ගෙන නැති විශාල ඉඩම් තෝරාගෙන වගා කරන්නට කැමැති පිරිස දිරිගැන්වීමට හැකියාවක් තිබේ. එය අලූත් ආර්ථික අවස්ථාවක් වනු නිසැකය.

රජයේ මැදිහත්වීමෙන් උසස් වර්ගයේ පොල් පැල වගා කිරීම ස`දහා බෙදා දෙන අතර කිතුල් වගාවට ද අවධානයක් යොමු වී තිබේ. තල් වගාව සංවර්ධනය වෙනුවන් අධිකාරියක් ද ඇත. පුවක් ගැන උනන්දුවක් නැති අතර මෑත කාලය තුළ පුවක් ආනයනය හා ප‍්‍රතිඅපනයනය ලාබදායී ව්‍යවාසයක් බවට පත් වූ බව සඳහන් කරන්නට අවශ්‍යය. රජය ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදනය කළ යුතු අතර ජනතාව මෙම භෝග ගැන පවතින ආකල්ප වෙනස් කරගන්නට සූදානම් විය යුතුය.

තේ, රබර් හෝ අලූතින් මහා පරිමානයෙන් වගා කරන්නට වැවිලි සමාගම් පෙළඹී ඇති කටුපොල් වැනි භෝග වලට එපිටින් තවත් වාසි සහගත පැති පවතින බව තේරුම් ගැනීම අවශ්‍යය. කිතුල්, තල් සහ පුවක් ඒ අතර ප‍්‍රධාන තැනකය. අස්වැන්න සඳහා ගත වන කාලය තම ඉඩම් වල මෙම භෝග වගා කිරීම සඳහා අවධානය අඩුවීමට බලපා ඇති එක හේතුවක් බව පෙනේ. ප‍්‍රධාන භෝගයක් වශයෙන් පමණක් නොව වතු සීමාවේ ආරක්ෂිත අතිරේක වගාවක් වශයෙන් කිතුල් හා පුවක් වගා කළ හැකිය. තල් වගා කළ හැකි විශාල බිම් ප‍්‍රමාණයක් තෝරාගත් ප‍්‍රදේශ වල තිබේ. උසස් අස්වැන්නක් දෙන කෙටි කාලීන විශේෂ වශයෙන් මෙම භෝග වැඩි දියුණු කළ හැකිනම් වැවිලි භෝග වගා කරන ජනතාවගේ අවධානය නැංවිය හැකිය. කෘෂි පර්යේෂකයන් එය ගැන අවධානය යොමු කළ යුතු අතර ස්මප‍්‍රදායික යටත් විජිත වැවිලි රාමුවෙන් මිදෙන්නට මෙය වටිනා අවස්ථාවක් කරගත යුතුය.

පසු විපරම

2017 /11/ 08 – ලංකාදීප

ණය ගෙවා ගත නොහැකි වූ කුඩා  ව්‍යවසායකයන් මුහුණ පා සිටින ඉරණම ගැන පුළුල් අවධානයක් යොමු කළ යුතුය. නොබෝදා මාධ්‍ය වාර්තා කරන ලද සිද්ධි මගින් ණය ගෙවා ගත නොහැකිව අසරණ වූ අය ගැන අණාවරණය කෙරිණ. උතුරුකරයේ දරු පවුලක් ජීවිත වලින් වන්දි ගෙවූ ඛේදජනක සිද්ධිය ඒ අතරින් විශේෂ අවධානයට යොමු විය යුතුය. හුදෙක් ණය ගැතියෙකු හෝ ණය නිකුත් කරන ලද ආයතනයක් අතර සිද්ධියකට එහා බරපතල යමක් මෙහි සටහන්ව ඇත. එය මෙරට ආර්ථික, සමාජ සහ දේශපාලන ව්‍යුහය මැනවින් තේරුම්ගත යුතු තවත් පණිවුඩයකි.

ක්ෂුද්‍ර ණය යෝජනා ක‍්‍රම සංවර්ධන කාර්යය ඉදිරියේ ඉතාම වැදගත්ය. ණය ලබාගත හැකි සහ ණය වෙනුවෙන් ඇප තැබිය හැකි ඉහළ සමාජයක් සිටී. බැංකු සමග ගනුදෙනු කිරීමට එම අයට බාධාවක් නැත. නමුත් සාමාන්‍ය සුළු ව්‍යවසායකයන් සඳහා බැංකු හා මූල්‍ය ආයතන වල දී ගැටළු මතුවෙයි. සඳහා ක්ෂුද්‍ර ණය යෝජනා ක‍්‍රම යනුවෙන් වෙනම අවධානයක් යොමු කරන්නේ එහෙයින්ය. බැංකුවක් හෝ මූල්‍ය ආයතනයක් වෙත පැමිණ කෙසේ හෝ සුළු ණයක් ගෙන එයින් අලූත් ගමනක් ආරම්භ කරන්නට තැත් කරන ව්‍යවසායකයන් අතරින් කිසිවෙකු අනපේක්ෂිත තත්ත්වයන්ට ගොදුරු විය හැකි අතර අවසානයේ දී එම පිරිස බලවත් දුෂ්කරතාවයකට පත් වෙති. බැංකු සහ මූල්‍ය ආයතන මෙම පිරිස හඹා යන අතර ණය ආපසු අය කරගැනීම සඳහා නඩු පැවරීම ඇතුළු විවිධ ක‍්‍රියාමාර්ග වලට එළැඹෙන බව පෙනේ. කර්මාන්තය හෝ ව්‍යාපාරය කරගෙන යා නොහැකිව ගැටළුවලට මුහුණ දෙන පිරිස සුළු කණ්ඩායමක් නමුත් එම කණ්ඩායම අත්හැර දැමීම සුදුසු නැත. මෑත සිද්ධි ඇතුළුව මුලින් සඳහන් කරන ඛේදවාචකය මෙකී අනවධානයේ ප‍්‍රතිඵලයකි.

ණය නිකුත් කරන විට අරමුදල් සම්පූර්ණයෙන්ම අපේක්ෂිත අරමුණ වෙනුවෙන් ආයෝජනය කරනවාදැයි සොයා බැලීම අවශ්‍යය. ණය නිකුත් කරන්නට කලින් අලූත් ව්‍යවසායකයන්ට පුහුණුව ලබා දිය යුතු අතර පවතින ව්‍යුහය තුළ ණය ආයෝජනය කිරීම කෙරෙහි අවශ්‍ය දැනුම ඉතාම වැදගත්ය. පසු විපරම අනෙක් කාරණයයි. ණය නිකුත් කිරීමෙන් පසු ඉලක්ක ශාක්ෂාත් කරගත් හෙයින් ණයගත් ක්ෂූද්‍ර ව්‍යවසායකයා කෙරෙහි ඇති අවධානය අත් හැරීම වරදකි.

මෑත කාලය තුළ විශේෂයෙන් උතුර නැගෙනහිර පලාත්වල අලූත් ව්‍යවසායක පසුබිමක් නිර්මාණය විය. සාමකාමී වාතාවරණය තුළ අලූත් අවස්ථා සොයා යන පිරිස එම ප‍්‍රදේශවලට පැමිණි බැංකු හා මූල්‍යායතන සමග සම්බන්ධ වූ බව කල්පනා කිරීම අපහසු නැත. ඉක්මනින් ණය නිකුත් කර තමන්ගේ ව්‍යාපාර පුලූල් කරගැනීම අරමුණු කරගත් ආයතන හා බැංකුවකින් හෝ මූල්‍යායතනයකින් ණයක් ගෙන තමන්ගේ ජීවිත සාක්ෂාත් කරගත හැකියැයි උපකල්පනය කරන ගනුදෙනු කරුවන් අතර සහ සම්බන්ධතාව තර කරන මාර්ග ගැන වගකිව යුතු අංශ වල අවධානය යොමු විය යුතුව තිබිණ.

ආයතනික ණය ගනුදෙනු සඳහා සුළු පරිමාන ව්‍යවායකයන් හුරුකර ගත යුතුය.  සම්ප‍්‍රදායික ණය දෙන පිරිස සමග බැඳී ගමේ නගරයේ දෛනික ණය ගනුදෙනුවල පැටලී අධික පොලියක් ගෙවමින් සිටි මෙම කොටස එයින් වෙන් කරගැනීම වැදගත්ය. ක්ෂුද්‍ර ණය යෝජනා ක‍්‍රම එහි ලා මනා පිටිවහලකි. නමුත් ණයකරු හදුනාගැනීම හා ඔවුන්ගේ ආකල්ප වෙනස් කර ව්‍යවසාය කෙරෙහි සම්පූර්ණ අවධානය යොමු කිරීම අවශ්‍යය. පවතින බැංකු හා මූල්‍ය පද්ධතිය තුළ එයට පහසුකම් නැත. ව්‍යවසායකත්වය වර්ධනය වෙනම විෂයයක් වන අතර එහි නිරත වන විශේෂඥ අදහස් ඇති නිලධාරීහු අඩු ලූහුඩුකම් සොයා ණය ලබාගත් ක්ෂුද්‍ර ව්‍යවසායකයා ගැන සෙවිල්ලකින් සිටිය යුතුය. එය අතපසුවන විට ණය නොගෙවා පැහැර හරින අතර ණය ගෙවාගත නොහැකිවන ඇතැම් ගනුදෙනුකරුවන්ගේ ජීවිත ඛේදවාචකයකින් අවසන් වන බව සඳහන් කරන්නට අවශ්‍යය.

නිෂ්පාදනය වැඩි කරන, අලූත් ව්‍යවසාය ඇති කරන ක්ෂුද්‍ර ව්‍යාපාර නැංවිම පමණක් නොව පසු විපරම ද අවධානය යොමු කළ යුතු පැත්තකි. ඇතැම් ව්‍යවසායකයන් මුහුණ දී ඇති ණය ගෙවා ගත නොහැකි ප‍්‍රශ්න සාධාරණව සමාලෝචනය කිරීම සුදුසුය.