18/11/2020- ලංකාදීප

ඉන්දියානු රජය පසුගිය දා ගොවි ජනතාවට බලපාන අලූත් පණත් තුනක් සම්මත කළේය. කෘෂි නිෂ්පාදන මිල දී ගැනීමට රජයට පමණක් තිබුණ බැඳීම එමගින් ඉවත් කෙරේ. නව නීති අනුව ගොවියන්ට කෙලින්ම පුද්ගලික වෙළෙඳුන්ස මග ගනුදෙනු කළ හැකිය. අවශ්‍යනම් සමාගම් සමග ඉදිරි ගිවිසුම් වලට අත්සන් කිරීමට අවකාශය සැපයේ. මෙතෙක් ඉන්දියාවේ අනුගමනය කළ නීති අනුව  පුද්ගලික අංශය අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ද්ව්‍ද්‍රව්‍ය වලතොග රැස් කිරීම නීති විරෝධීය. අනිසි ලාභ ලැබීම දඬුවම්ලැ බිය හැකි වරදකි. ගොවියා සිය නිෂ්පාදන ආණ්ඩුවටම අලෙවි කළ යුතු වූ අතර හැමදාම පවතින එකම මිල හෙයින් ගොවි ජනතාවගේ ආදායම නොවෙනස්ය. මෙමගින්  පාරිභෝගිකයන්ට වාසි අත්පත්වන නමුත් ගොවි ජනතාවගේ ජීවිත දුක්බරය. නරේන්ද්‍ර මෝදි අගමැතිවරයා සිය ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනයේ දී ගොවියන්ගේ ආදායම දෙගුණ කරන බවට පොරොන්දු වූ අතර මෙකී පණත් එහි එක ප්‍රතිඵලයකි.
කෙසේ වෙතත්, නිෂ්පාදන අලෙවියට විවෘත අවස්ථා ඇති කිරීම බරපතල තුරුම්පුවක් සේ ඉන්දීය දේශපාලන විරැද්ධවාදීහු හුවා දක්වති. කලූ කඩ වලට ඉඩදීමක් සහ ධනේෂ්වර ක්‍රමයේ වහලූන් බවට පත් කිරීමක් සේ ප්‍රධාන විපක්ෂය චෝදනා කර තිබේ.

ඉන්දියාවේ ධාන්‍යාගාරය සේ සලකන හර්යානා සහ පන්ජාබ් ප්‍රාන්තවල ගොවියෝ විශාල වශයෙන් විරෝධතා වලට එකතුවූහ. කෙසේ වෙතත් නරේන්ද්‍ර මෝදි අගමැතිවරයාට අනුව අලූත් නීති අනුව කෘෂි අංශයේ ආයෝජන වර්ධනය කෙරේ. මෙතෙක් නොයෙක් බැඳීම්ව ලින් කොටු කර සිටි පිරිසට විවෘත අවස්ථාවක් හිමිවෙයි. වාර්තා පෙන්වන පරිදි ඉන්දියාවේ ජනගහනයෙන්න හරි අඩක් කෘෂිකර්මයෙහි නිරත නමුත් එරට ජාතික ආර්ථීකයට දක්වන දායකත්වය සියයට 15 කට සීමා වී තිබේ. මෙම ව්‍යුහය වෙනස් කරන විප්ලවීය තීරණ අවශ්‍ය බව අගමැතිවරයාගේ අදහසය.
සහන දෙන බව හුවා දක්වා ශ්‍රී ලංකාවේ ගොවියා හා ගොවිතැන පත්කර ඇති ඉරණම ද මෙයට නොදෙවෙනිය. විශාල ජන කොටසක් ගොවිතැන් කරති. ජාතික ආර්ථීකයට දෙන දායකත්වය සියයට හතකට සීමා වී තිබේ. කිසිම ගොවියෙකු තමන්ගේ දරුවා ගොවිතැනට යොමු කරන්න අදහසක නැත. එය කිසිම ලාභයක් නැති, සූරාකෑමකට ලක් වූ ක්ෂේත්‍රයක් සේ නොයෙක් පර්යේෂණ වාර්තා පෙන්වා දී තිබේ.

නමුත් ගොවිතැන තුළ අනුගත වී සිටින අකාර්යක්ෂම ලක්ෂණ වෙන්කරන ප්‍රතිපත්ති වලට රට තුළ කිසිම ඉඩක් නැත. ඉඩම, සහනාධාර, පොහොර හා කෘෂි රසායන භාවිතය, මහා පරිමාන වගාව හෝ විද්‍යාත්මක ක්‍රම භාවිතා කරන්නට යෝජනා කළහොත් එය ඊළග ඡන්දයෙන් ආණ්ඩුව ගෙදර යවන තීරණයක් වනු ඇත. ගොවියන්ට ඇති බලවත්ම හිරිහැරය ඉඩම් අයිතිය බව පෙනේ. පරම්පරා ගණනක් තුළ නොඛෙදුනු ඉඩම් හා අද ගොවිතැන ඉතාම නිරස තත්ත්වයන්ය. ගොවියන් ගෙන් බහුතරයකට ඉඩමක අයිතිය නැත. අයිතිය තහවුරු කරගැනීමට අධිකරණ තීන්දුවකට යා යුතුය. ඉඩම් නඩු පරම්පරා ගණනක් විභාග වන අතර අවසානයේ දී තීන්දුව ලැඛෙනවිට පැමිණිලි පාර්ශවයේ කොටසක් ජීවතුන් අතර නැත. නීතියෙහි ඇති දුබලතා වලින් දුප්පත් ගොවියන්ට සහනයක් නැත. නීතිඥයෝ යහමින් උපයති. ඉඩම් ප්‍රශ්න නිරාකරණයට හෝ අලූත් ඉඩම් ඛෙදා දෙන කිසිම තීරණයකට රට තුළ පහසුවක් නැත. එය මහා අපරාධයක් සේ සලකා ජනතාව පාරට තල්ලූ කරන්නට විරුද්ධ දේශපාලන පක්ෂ සූදානම්ව සිටිති. අද බලයේ සිටින පක්ෂය පවා හෙට විපක්ෂයට ගියහොත් හැසිරෙන ආකාරය එකමය. ගොවි ජනතාව දුප්පත්ව, පීඩිතයන් සේ තමන්ගේ ග්‍රහනයේ තබාගතහොත් ඡන්ද කාලයට දේශපාලනඥයන්ට වාසියකි.


කම්කරු පැලැන්තිය තුළ අද වෙනස්කම් සිදුවී තිබේ. වහලූන් සේ වැඩ කරන ශ්‍රමිකයන් නැත. ශ්‍රමයට වටිනාකමක් ලැඛෙන වෙළද පොලක් යම් පමණකට සකස් වී තිබේ. කෘෂි කර්මාන්තයට ද එම අවස්ථාව අයිති විය යුතුය. ගොවියා ශක්තිමත් කරන හා යැපෙන තත්ත්වයෙන් ගලවාගන්නා වානිජ කෘෂිකර්මයක් රටට අවශ්‍යය. ගොවි ජනතාවට ඉඩම් අයිතිය දෙන හා දැනට නීත්‍යානුකූල නොවන සියළු ඉඩකඩම් ගැන සොයා ඒවා නිරවුල් කිරීම විශාල අවශ්‍යතාවයකි. අනාගතයේ දී ඇතිවන ආහාර අවශ්‍යතා සහ කෘෂිකර්මයෙහි වෙනස්කම් තුළින් මෙරට ගොවියන්ට තැනක් ලැඛෙන්නට නම් මෙම අන්ධකාරයෙන් මුදවා ගැනීම අවශ්‍යය.