m prash

2020/01/29 – ලංකාදීප

දේශපාලනඥයන්ගේ පිරිහීම ගැන සෑහෙන විවේචනයක් තිබේ. පක්ෂ හෝ විපක්ෂ බේධයක් නැත. දේශපාලනඥයෝ කෙරෙහි යම් අකමැත්තක් පවතින බව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. රට බෙදන්නට, රට විකුණන්නට හෝ දේශපාලනයෙන් හරිහම්බකරගන්නට පමණක් වෑයම් කරන පිරිසක් යැයි කල්පනා කිරීම නුසුදුසුය. සිදුවීම්, විකෘති මත පැතිරවීම ඔස්සේ දේශපාලනඥයෝ සැහෙන කලූ චරිත සේ හුවා දක්වති. දේශපාලනය ද එක්තරා වෘත්තියක් වන අතර එය සමාජයේ නියෝජනයකි.

ජර්මනියේ විසූ දාර්ශනික පාලකයෙකු වූ බිස්මාක් දේශපාලනය ගැන කරන නිර්වචනයක අනුව දේශපාලනය යනු කළ හැකි දෙය සම්බන්ධ කලාවක් වන අතර එය අත්කරගත හැකි විශිෂ්ඨ දෙයකි. යතාර්ථය එයයි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ලෝකයේ ප‍්‍රචලිත පාලන ක‍්‍රමයකි. කාලානුරූපව දියුණු වෙමින් පවතින අතර එහි අඩුපාඩු තිබිය හැකිය. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී පාලනය ක‍්‍රියාත්මක වන ආකාරයක් තිබේ. වැඩිදෙනාගේ කැමැත්තෙන් තීරණ ගැනීම වන අතර කොටසක් එම තීරණවලට එකග නැති විය හැකිය. විරුද්ධවීමට අයිතියක් තිබීම ද ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදයේ ගුණාංගයකි.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය දුෂ්ඨ, අකාරුණික, බලලෝභි එකක් යැයි සිතන බව පෙනේ. බහුතරයක් දූෂිත යැයි ප‍්‍රකාශවෙscan0177,යි. එහෙයින් ක‍්‍රමය වෙනස් කරනු සදහා විද්වත්, බුද්ධිමත් පිරිසක් තෝරා ගත යුතු බවට බලවත් අදහසක් ඇත.

විද්වත් පිරිස අතරින් පාලකයා තෝරා ගැණිනි නම් ඇමරිකාවේ පළමු ජනාධිපති වශයෙන් ජෝර්ජ් වොෂින්ටන් පත් වන්නේ නැත. එදා සිට අද දක්වා ලෝකයේ නොයෙක් රටවල පාලකයෝ ජනතාව අතර ගැවසෙන ජනාදරයට පත් පුද්ගලයන් අතරින් බිහි වී තිබේ. දැනුම, අවබෝධය හා අත්දැකීම් ජනතාව ඇසුරෙහි ගැවසී ලබා ගන්නා දේශපාලනඥයන් ගේ පිලිවෙල සමහර බුද්ධිමතුන්ට වඩා අගනා බව ඔප්පු වී තිබේ. සහතික හා වෘත්තීය තත්ත්වය අනුව සලකා බලනවිට සාහිත්‍යධරයන්, නව නිමැවුම්කරුවන්, ප‍්‍රබල ව්‍යවසායකයන් සෑහෙන පිරිසක් අවලංගු වන බව නිසැකය. දේශපාලනය ද වෘත්තියකි. එහි නිරතවීමට සුදුසුකම් සෙවීම නිෂ්ඵලය. ජනතාව වෙනුවෙන් පෙනී සිටින හා කැපවීමට ඇති හැකියාවක් තිබීම හොදටම ප‍්‍රමාණවත්ය. වියතුන් හා ඉගෙනුමෙහි ප‍්‍රවීනයන් වෙනුවට අප තෝරා ගත යුතු චරිතවත් පුද්ගලයන්ය.

යුද කාල පරිච්ඡේදය පැවැති පසුබිම තුළ දේශපාලනයට පැමිණි පුද්ගලයෝ ප‍්‍රචණ්ඩත්වයට හුරු වී සිටියහ. සාමකාමී සහජීවනයට වඩා බලහත්කාරයට නැඹුරුවූහ. අද එය වෙනස් විය යුතු බව අවිවාදිතය. එය කළ යුතු දක්ෂතම වෛද්‍යවරයා හෝ දක්ෂතම ඉංජිනේරුවා දේශපාලනයට ගෙනැවිත් අසාර්ථක කිරීමෙන් නොවේ. දක්ෂ පිරිස තමන් දන්නා කලාවෙන්, ශිල්පයෙන් රටට වැඩ කළ යුතු අතර ජනතාව කැමැත්තෙන් තෝරා ගන්නා නියෝජිතයන්ට දේශපාලනඥයන් වශයෙන් ක‍්‍රියාකිරීමට ඉඩ දිය යුතුය.

ඉතාම බුද්ධිමත් චරිතයකට පවා තමන්ගේ කැපවීම අනුව ජනතා අභිලාශ සාර්ථක කළ නොහැකි අවස්ථාවේ දී අදක්ෂ දේශපාලනඥයෙකු බවට පත්වේ. ඉතිහාසය එයට සාක්ෂි දරයි. සෑම වෘත්තීයකම ආචාර ධර්ම හා සම්ප‍්‍රදාය පවතින අතර ඒවා ආරක්ෂා කිරීම හැර අනෙකක් නැත. දේශපාලනඥයන්ගේ අසාර්ථකත්වය හමුවේ වෙනත් වෘත්තීයකින් පිහිට පැතීම එනම් බුද්ධිමතුන්ගෙන් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය ඉල්ලන අප අමතක කළ යුතු නැති දෙයක් තිබේ. එය අසාර්ථක වුවහොත් අනාගතයේ දී අත්පත්වන ප‍්‍රතිඵලය කුමක්ද? මැතිවරණයකට ඉදිරිපත් වන අපේක්ෂකයන්ගේ විභාග සුදුසුකම් පරීක්ෂා කිරීම හෝ වියතුන්, බුද්ධිමතුන් පමණක් ජනතා නියෝජිතයන් වශයෙන් පත් කරගත යුතුය යන අදහස ප‍්‍රායෝගික නැත. දක්ෂතාවය ඇති මහජනතාව වෙනුවෙන් කැපවිය හැකි බුද්ධිමතුන්ට දේශපාලනයෙහි දොරටු විවෘත විය යුතුය. මහජනතාව අතර සිටින ජනතාවාදී මිනිසුන්ට සුදුසුකම් සොයා බලා දේශපාලනයේ දොරටු වැසීම සිදුවිය යුතු නැත.