milinda-prashna

2017/08/16 – ලංකාදීප

බටහිර රටවල ප‍්‍රකට කියමනක් තිබේ. ‘‘you need adult in the room’’ යන්න එයයි. තමන් අවට ස්වභාවය උදෙසා වැඩිහිටියෙකු අවශ්‍ය බව එයින් අඟවයි.  සමාජයක යම් යම් සිද්ධි පාලනයකින් තොරව සිදුවන විට ඒවා වෙනුවෙන් කිසියම් ඇනවුමක් කළ හැකි වගකිවයුතු චරිතයක අවශ්‍යතාව මෙයින් අදහස් කරයි.

මෙරට පැවැත්ම දෙස බලන විට එය වත්මන් සිද්ධි වලට ගලපා ගත හැකිය. පැන නැගෙන අසංවිධිත බව කිසියම් ආකාරයකින් පාලනය කළ හැකි චරිත උවමනා කර ඇති  බව පැහැදිලිව පෙනේ. සෑම ක්ෂේත‍්‍රයක්ම අවිධිමත් ස්වභාවයේ පවතින අතර එම ක්ෂේත‍්‍ර දෙස බලා වැඩිහිටියෙකු සේ දැනමුතුකමක් දෙන්නට පුලූවන්කමක් ඇති අය හිඟ බව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය.

හැම තැනෙකම පාහේ කි‍්‍රයාකාරීත්වය නොදරුවන් ගේ මට්ටමට පත්ව තිබේ. කෝලාහලය විනා සන්සුන් බව නැත. බුද්ධිමත්ව යමක් දෙස බලන ව්‍යුහය දුර්වල වී තිබේ. පොදුවේ සඳහන් කළ හැකි දේ ඇත. ආගමික ස්ථානවල දර්ශනය නැත. පැවැත්ම වෙනුවෙන් ආන්දෝලන ඇති කරන්නට පටන්ගෙන ඇත. මාධ්‍යයේ යථාර්ථය නැත. පවතින සිද්ධි සංදර්ශන බවට පත් කර ඇති අතර ද්‍රෘෂ්ටියක පිහිටා ක‍්‍රියා කිරීම වෙනුවට ඇති කරන්නේ ව්‍යාජ රැළි බව සඳහන් කළ යුතුය. ගුරුවරු, දේශපාලනඥයන් සහ සමාජ නායකයන් හැසිරෙන්නේ වගකිව යුතු අන්දමට නොවේ. ජනප‍්‍රිය වෙන්නට විනා ගරුත්වය වෙනුවෙන් කටයුතු කරන්නට උත්සුක නොවන බව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. හරි දේ වැරදියට කරන අතර වැරදිකර එම දේ හරි යැයි තර්ක කරන ස්වභාවයකට රට පත්ව ඇත. අද ඇත්තේ බලය ඇති විට එය පාවිච්චි නොකිරීම වරදක් බව හිතන සමාජයකි. තමන්ගේ සියළු නොකටයුතුකම් ආවරණය කරගන්නට බලය උපයෝගීකරගත හැකි යැයි බලය ඇති පාර්ශවයේ අදහස වී තිබේ. පුන පුනා අසත්‍යය කියන විට එය සත්‍යයැයි සමාජයට ඒත්තු යන්නට පුලූවන් යැයි නිගමනය කරන ස්වභාවයක් පවතී. ප‍්‍රශ්නයක් පැන නැගෙන විට එහි අවධානය අන් තැනෙකට හරවන්නට වෙනත් මුසාවක් ප‍්‍රකාශ කිරීම ඉතාම සරල දෙයක් වී ඇත. එසේ කිරීම සියුම් හපන්කමක් යැයි හිතන්නට අද ඇතැම් නායකයන් නැඹුරු වී සිටී. මෙයින් සිදුවන්නේ කුමක්ද? විකෘති තත්ත්වයන් භයානක සේ ඉදිරියට පැමිණ ප‍්‍රකෘතිය යටපත් කිරීමයි.

සමාජය උසස් තැනකට පත් කරන්නට පෙරමුණගත යුතු යමක් කමක් දන්නා පිරිස මෙසේ හැසිරෙන විට රටට අත්පත්වන ඉරණම කුමක්ද? රට ගැන හිතන්නට වගකීමක් ඇති පිරිසක් අවාසනාවන්ත සේ ක‍්‍රියා කරන විට පැවැත්ම කොපමණ ශෝචනීය එකක් වී තිබේද? වර්තමානයේ සිදුවන සිද්ධි එකිනෙක පෙල ගසන විට අප අභිමුවෙහි පවතින ස්වභාවයේ තරම තේරුම්ගත හැකිය. මෙය වූ කලී ඉතා තියුණු අවධානයට ලක් විය යුතු තත්ත්වයකි.

ජන සමාජයක් කිසිම පිලිගත් විධානයක් රහිතව හැසිරෙන විට අපේ හැසිරීම දෙස බලා අවවාදයක් දිය හැකි නායකත්වයක් අවශ්‍යය. ජන සමාජ උසස් ගුණාංග වලින් පොහොසත් කරන්නට පරමාදර්ශී චරිත වලට හැකියාවක් ඇත. නමුත් එයට කලින් රටට හරි වැරදි කියා දෙන්නට උවමනා කර තිබේ. අඩුම තරමින් නොදරුවන්ගේ හැසිරීමක් දක්වන වත්මන් තත්ත්වය පාලනය කරගෙන සන්සුන් කරන්නට හැකි වැඩිහිටි පැලැන්තියක් රටට අවශ්‍යය.

milinda-prashna