milinda-prashna

2017/08/09 – ලංකාදීප

අයිවර් ජෙනින්ග්ස් මෙයින් වසර හැට පහකට කලින් ලියන ලද සටහනක් කියවන්නට ලැබිණ. විශ්ව විද්‍යාල දරුවන් ගැන එය ලියා ඇත. පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ උප කුලපතිවරයා වූ හෙතෙම මෙරට පළමු ව්‍යවස්ථාව කෙටුම්පත් කළ විද්වතා වශයෙන් වඩාත් ප‍්‍රකටය.

ශිෂ්‍යයන්ගේ චර්යාව යනුවෙන් ලියැවිල්ල අරඹන හෙතෙම එහි මුලින් කියන්නේ තම බිරිඳ සමග වාහනයෙන් යන එන විට පාසල් දරු දැරියන් ඉතා විනීතව පාරේ ගමන්කරන සුන්දර බව ගැනය. එහි ඇති ශික්ෂණය සහ සන්සුන් බව විශ්ව විද්‍යාලයට පැමිණි වහා වෙනස් වෙන්නේ කෙසේදැයි ජෙනින්ග්ස් ප‍්‍රශ්න කරයි. එය දුබල මානසිකත්වයක් යැයි හදුන්වන එතුමා ලෝකයේ වෙනත් රටක දී විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය ප‍්‍රජාවගෙන් එවැනි නුසුදුසු පැවැත්මක් අත් නොවිඳී බව දක්වයි. මෙයින් දශක හයහමාරකට කලින් පවා මෙරට විශ්ව විද්‍යාල වල ශිෂ්‍ය සංගම් ඒවායේ නිලවරණ ගැන කතා කරන හෙතෙම එම ශිෂ්‍ය සංගම් ඡන්ද වල ක‍්‍රියාකාරකම් කිසිසේත් අනුමත කළ නොහැකි බව කියයි.  විනයක් නැති ශිෂ්‍ය හැසිරීම්, නවක වධය හා ගුරුවරුන් පවා නොතකා කරන ඇතැම් දේ බටහිර සම්ප‍්‍රදාය ලෙස කියන නමුත් කිසිසේත් එය ඇත්තක් නොවේ යැයි දක්වා ඇත. එනම් මේවා බටහිරෙන් පැමිණි ගුණාංග නොව මෙරට ඇත්තන්ම හදා ගත් ඒවා බව ජෙනින්ග්ස් එම ලියැවිල්ලේ අවධාරණයයි.

ශ‍්‍රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල දරුවන්ගේ තත්ත්වය ගැන අයිවර් ජෙනින්ග්ස් ගේ  දැක්ම ගැන වාද කරන්නට අවශ්‍ය නැත. දශක හයහමාරක කාලය තුළ එය තව තවත් පිරිහී දුඛිත ස්වභාවයකට පත්වීම ශෝක ජනකය. අද විශ්ව විද්‍යාලයට එන දරුවන් නොකරන්නේ ඉගෙනගැනීම පමණකි. ඔවුහු අනෙක් සියළු සමාජ ව්‍යවසනයන්හි කොටස්කරුවෝ බවට පත්ව සිටිති. කොපමණ දරුණු ද යත් ඉතාම දුක් මහන්සියෙන් හදා වඩා විශාල මහන්සියකින් උපයා ගන්නා ධනය වියදම් කර විශ්ව විද්‍යාලයට එවූ පසු දෙමාපියන් තම දරුවන් ගැන ශෝක වන බව පෙනේ. එය කොපමණ අභාග්‍යයක් ද යන්න තේරුම් ගැනීම වැදගත්ය.

වර්තමානයෙහි මෙරට විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය ප‍්‍රජාව දේශපාලනයෙහි නිරතවන්නේ අන්තවාදීවය. ප‍්‍රශ්නයක් දෙස විවිධ පැතිවලින් සාකච්ඡා කර තීරණයකට එන්නට සමත්විය යුතු බුද්ධිමත් ප‍්‍රජාවක් වන විශ්ව විද්‍යාල දරුවන් සිය විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතයෙන් වැඩිම කාලයක් වෛරයෙන් හා පීඩනයෙන් ගත කරන බව මෙහිලා සඳහන් කළ යුතුය.

පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාල උප කුලපති ධුරයෙන් පසු ජෙනින්ග්ස් කේම්බි‍්‍රජ් විශ්ව විද්‍යාලයේ ප‍්‍රධානියා වශයෙන් පත්ව යයි. මෙහි සඳහන් කරන විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍යයන්ගේ චර්යාව ගැන ලියැවිල්ල අවසානයේ ඔහු කරුණු පහක් මෙරට බලධාරීන්ගේ අවධානයට යෝජනා කර තිබේ. ඒවායෙන් කියන්නේ කිසිම ලෙසකින් නවක වධයට ඉඩ දිය යුතු නැති  බවය. ශිෂ්‍ය සංගම් වෙනුවෙන් ප‍්‍රචාරක මෙහෙයුම්, රැස්වීම් පෙලපාලි  තහනම් කළ යුතු අතර මැතිවරණ ජය ගැන සතුටුවීමට ද ඉඩ නොතැබිය යුතු බව ද එහි දක්වා තිබේ.

ශී‍්‍ර ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල වල තත්ත්වය උසස් කර දරුවන් හොඳීන් ඉගෙනගන්නා තැනට පත් කරන්නට නම් අනුගමනය කළ යුතු එක වැදගත් යෝජනාවක් තිබේ. අතීතයේ දී පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ ආරම්භක උප කුලපතිවරයා ලියා ප‍්‍රකාශයට පත්කරන ලද ලියැවිල්ල නැවත ජනගත කිරීමය.