milinda-prashna

2015/11/11 – ලංකාදීප

සංචාරක හෝටල සහ සූපවේද ක්ෂේත‍්‍රය මෑත කාලය තුළ මෙරට වේගයෙන් දියුණුවට පත්වූ බව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. ඉදිරි වසර කිහිපය තුළ විදේශ විනිමය උත්පාදනය අතින් ඉහළම තැනට පැමිණෙන්නට සංචාරක අංශයට අවකාශයක් තිබේ. වැඩිම රැකියා අවස්ථා සපයන අතර ආර්ථික නවෝදය වෙනුවෙන් එහි ප‍්‍රබෝධය වෙනුවෙන් අවශ්‍ය තීරණ ගැනීමට අවධානය යොමු කළ යුතුය.

අලූත් දැනුම සහ ජාත්‍යන්තර අත්දැකීමි රටට ගැලපෙන ආකාරයට උපයෝගී කරගන්නේ කෙසේද? මෙරට වෘත්තීයවේදීන් විදේශගතව සේවය කර ආපසු පැමිණීම එයට හො`ද අවස්ථාවකි. මැදපෙරදිග සහ යුරෝපීය රටවල තරු හෝටලවල සේවය කරන මෙරට සංචාරක, ආගන්තුක සත්කාර සහ සූපවේද අංශවල වෘත්තිකයන් ගණන ලක්ෂ සංඛ්‍යාතය. කෙටි කාලයක් විදේශ රටවල සේවය කරන මෙම පිරිස ලෝකයේ අලූත්ම දැනුම සහ මහජන සම්බන්ධතා පැතිවල නව ක‍්‍රමවේද ප‍්‍රායෝගිකව අත්වි`ද ඇති පිරිසකි. එහි සේවය නිමකර මෙරටට පැමිණෙන දක්ෂ වෘත්තීයවේදීන්ගේ අත්දැකීම් සහ නව දැනුම මෙරට සංචාරක අංශයේ අනාගරත අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් ආයෝජනය කරන්නට ප‍්‍රතිපත්ති තීරණ ගැනීමට සුදුසු කාලය උදා වී තිබේ. විදේශ්‍යක සේවය කර පැමිණෙන වෛද්‍යවරු සත්කාර සංචාරක අංශයක් ඇති කරන්නට හැකි බව අත්දැකීමෙන් දනිති.

සංචාරක දැනුම පමණක් නොව මෙරට පවතින වෘත්තීය පසුබිමට ලෝකයේ නොයෙක් තැනින් අලූත් දැනුම සහ අවබෝධය ඇතුළු වෙන්නට ඉඩ කඩ ඇති නමුත් සම්ප‍්‍රදායීක පටු ආකල්ප එයට ඉඩ නොදෙන බව පැහැදිලිව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. දියුණුවෙන රටක් හැටියට එය අවාසියකි.
ලෝකයේ වෙනත් රටක ඉගෙනගෙන මෙරටට එන වෛද්‍යවරයෙකුට බාහිර රෝග අංශය හැර වගකීමක් දෙන්නේ කලාතුරකින්ය. වෛද්‍යවරු, නීතිවේදී, ඉංජිනේරු ඇතුළු නොයෙක් ක්ෂේත‍්‍රවල පවතින පරිපාලනක‍්‍රමය අනුව පළමු තැන ලැබෙන්නේ මෙරට ඉගෙනගත් අයට පමණකි. විදේශගතව කවර ප‍්‍රතිඵල ඇති සහතික තිබුණත් සහ මොන ආකාරයේ අත්දැකීම් තිබුණ ද දේශීය වශයෙන් විභාගයක් පවත්වා පහල සිට නැවත පටන්ගන්නට පොලඹවන ක‍්‍රමයක් අනුගමනය කරන්නේය. විශේෂඥ පුහුණවට විදේශගතවන වෛද්‍යවරයෙකුට පවා පුහුණුව අවසන් කර ආපසු පැමිණ සේවා ආරම්භ කරන විට තමන් සිටි තැන නොව යළි මුල සිට ගමන පටන් ගන්නට සිදුවෙයි. විශ්ව විද්‍යාලයකින් නිවාඩුගෙන අධ්‍යයනය නිමකර ආපසු එන විද්‍යාර්ථින්ට තමන්ට අලූත් දැනුමක් හෝ කුසලතාවක් ඇති බව පෙන්වන්නට කාලයක් ගතවෙයි. පැමිණි වහා තනතුරක් ලැබුණොත් බරපතල විරෝධතා නැගේ. මෙයින් අදහස් කරන්නේ මෙරට දැනුම ඉතාම හො`ද සහ පිටරටක ඉගෙනගෙන රටට සේවය කරන්නට පැමිණීම අධෛර්යවත් කළ යුතු බවද?

පවතින ඒකාධිකාරයට එපිටින් එන වෘර්තීයවේදීත්වයට ඉඩක් දෙන්නට කැමැත්තක් නැති සමාජ රාමුව සාක්ෂාත් කරන අවස්ථා ගැන අලූතින් හිතන්නට අවශ්‍යය. වෛද්‍යවරයෙකු හෝ ඉංජිනේරුවෙකු විදේශ්‍යක ඉගෙනගන්නේ මෙරටට සහමුලින්ම වෙනස් පරිසරයකය. උසස් අධ්‍යාපනයක නිරත වන අවස්ථාවක ඒ වෙනුවෙන් ඇති පුහුණු වැඩසටහන් පමණක් නොව භාවිතා කරන තාක්ෂණ සහ විද්‍යාත්මක උපකරණ පවා ශ‍්‍රී ලංකාවේ දී ප‍්‍රයෝජනයට නොගැනෙන ඒවා විය හැකිය. ලෝකයේ නොයෙක් තැනින් එන නොයෙක් වෘත්තීකයන් ඇසුරෙන් අත්දැකීම් හුවමාරු කරගෙන දැනුම පමණක් නොව ආකල්ප සහ තීරණ ගැනීමේ විලාශය ද අලූත් ආකාරයට හුරු වූ පිරිසක් වෙන්නට ඉඩ තිබේ. එවැනි පසුබිමක් රටට ලැබෙන විට එයින් ලැබෙන අවස්ථාව ප‍්‍රයෝජනයට ගැනීමට හැකිවන ආකාරයට වෘත්තීයවේදීත්වය නිර්මාණශීලි ආකාරයට සකස් කිරීම ප‍්‍රතිපත්ති සම්පාදකයන්ගේ වගකීමකි.
දුපතක සිටින ශ‍්‍රී ලංකාව පවතින තැනින් ඉදිරියට ගොස් තර`ගකාරීව නැගෙන්නට නම් පිටින් එන දැනුමට, අත්දැකීම්වලට නිසි ආකාරයට උපයෝගී කරගන්නට සහ එයින් පෝෂණය වන ලෙස හෝටලය, කම්හල, රෝහල සහ විශ්ව විද්‍යාලය තුළ අධිකාරි බලය නම්‍යශීලි එකක් කරන්නට උවමනාවක් තිබේ. එය එක් ආකාරයකින් වෘත්තීයවේදීත්වය තුළ ඇති ඒකාධිකාරය අවසන් කරන අතර එහි වාසිය ලැබෙන්නේ සමාජයට සහ මෙරට ආර්ථිකයට බව ස`දහන් කිරීම අවශ්‍යය.