milinda-prashna

2015/03/18- මිලින්ද මොරගොඩ

ඉන්දු ශ්‍රිලංකා සබ`දතා සම්බන්ධයෙන් අලූත් පරි‍ච්‍ඡේ‍දයක් ආරම්භ වෙමින් තිබේ. දෙරට අතර නායකයින් එක් එක් යුග වලදී තමන්ට දැනෙන දර්ශනය අනුව රාජ්‍යතාන්ත්‍රික සම්බන්ධතා පවත්වාගෙන ගොස් ඇති බව ඉතිහාසය අධ්‍යනය කරනවිට නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. සමීප රටක් වශයෙන් ඉන්දියාව ශ්‍රී ලංකාවේ උරුමයට සම්බන්ධතාවයක් තිබේ. එසේම නොයෙක්වර ශ්‍රීලංකාව ආකර්මන්‍යය කර ඇත්තේ ද ඉන්දියාවයි. විශාල රටක් ආසන්නයේ ඇති කුඩා දිවයිනක වැසියන් වශයෙන් ලාංකිකයන් නිතරම ඉන්දියාව දෙස බලන්නේ යම් බයක් ඇතිවය. ඉන්දියානු සාධකය සම්බන්ධයෙන් සම්පූර්ණයෙන් වටහා ගත නොහැකි රාමුවක සිරගතව සිටී.

එසේ නමුත් අලූත් ආකාරයකට ඉන්දියානු උප කලාපයට ප්‍රවේශවීමේ හැකියාවක් රටට තිබේ. ශ්‍රී ලාංකිකයන්ගේ දක්ෂතාවය සහ කැපවීම ගැන විශ්වාසයක් සමාජයට ඇත. මෙම විශ්වාසය තහවුරු කරන්නේ නූතන සමාජ ගෝලීයකරණයයි. ලෝකයේ ඕනෑම තැනක ඕනෑම ආකාරයකට ස්වකීය අනන්‍යතාවය අනුව මෙහෙයැවෙන්නට සමත් ජන සමාජයකට තමන්ට ඉතාමත් නුදුරින් සිටින රටක අභියෝග සහ අවස්ථා හ`දුනාගැනීම අපහසු විය නොහැකිය. පවතින තාක්ෂණ හැකියාව තුළ එය වඩාත් පුලූල් ස්වභාවයක් ගන්නේය.
මේ අනුව ඉන්දු ශ්‍රී ලංකා නායකයන් අතර සම්බන්ධතා ඇතිවන අතරතුර ඉන්දු ලංකා ජනතාව අතර අන්නෝය සම්බන්ධතා තහවුරු විය යුතුව තිබේ. සාමාන්‍ය ජනතාව අතර සම්බන්ධතා සමීපවන විට දුර සිටින විට දැනෙන යම් බියකට වඩා ළ`ග සිටින විට ඉන්දියාව තුළ ඇති අතිවිශාල අවස්ථා ගැන අවබෝධයක් ඇති කරගත හැකිවෙයි. ඉන්දියාව විශාල ජනගහනයක් සහිත එම ජනගහනය වෙනුවෙන් සකස් වූ වෙළ`ද පොලක් සහිත රටකි. වේගයෙන් සංවර්ධනය වන ඉන්දියාව තුළ වෙළ`ද සහ කර්මාන්ත අවස්ථා සොයමින් ලෝකයේ නොයෙක් රටවලින් ව්‍යවසායකයන් සංකරන මණය වෙමින් සිටී.

ඉන්දියාවට ඉතාමත් සමීපයෙන් පිහිටි රටක වැසියන් වශයෙන් ශ්‍රී ලාංකිකයන්ට ඉන්දියාවේ සිදුවන සංවර්ධනයේ අවස්ථා අත්පත් කරගැනීමේ හැකියාවක් තිබිය යුතුය. ඇමරිකාව, බ්‍රසීලය සහ චීනය වැනි විශාල රටවල් වටා පිිහිටි කුඩා රටවල් මෙකී බලවත් රටවල ආර්ථිකයෙන් පබෝධය අත්පත් කරගෙන වර්ධනය වී තිබේ. චීනයට දොරටුවක් වූ හොංකොං දේශය එයට කදිම උදාහරණයකි. චීනයේ ආර්ථික හෝ සමාජ ප්‍රතිපත්ති වලට වඩා ලිහිල් සහ ඉදිරියෙන් සිටින ස්වභාවය තුළ ව්‍යවසායකයන් හොංකොං රටට පැමිණ එහි ව්‍යවසාය මෙහෙයවා චීනයට අපනයනය කරන්නට අවස්ථාව සම්පාදනය කරගත්තේය. එහි ප්‍රතිඵලය හොංකොංහි වෙසෙන්නන්ගේ ජීවන මට්ටම විශාල පිබිදීමකට ලක්වීමයි.

මෙයින් දශක කිහිපයකට කලින් ඉන්දියාව සහ ශ්‍රී ලංකාව තිබූ ස්ථානය අද අතීතයට එක්වී තිබේ. දෙරටෙහිම යටිතල පහසුකම් වෙනස් ස්වභාවයක් ගෙන තිබේ. තොරතුරු තාක්ෂණය අනුව සම්බන්ධතා ගොඩනැගී ඇති අතර ගුවනින් සහ මුහුදෙන් රටවල් දෙක අතර ජනී ජනයා මුහුවෙමින් තිබේ. දෙරට අතර නායකයන්ගේ මුණගැසීම් වලට සමාන්තරව ජනතාවගේ සම්බන්ධතා වැඩි කරන ආකාරයට පසුබිම සකස් කළ හැකි නම් දෙරටටම එයින් ලැබෙන අමතර ශක්තිය බලවත් එකක් වනු නොඅනුමානය.

ජන සංක්‍රමනය රටවල් අතර පවතින ආධිපත්‍ය සහ දේශසීමා වෙනස් කර ඇති බව ඉතිහාසය අධ්‍යන කරන විට පෙනේ. දියුණු තාක්ෂණික සම්බන්ධතා සමග රටවල් අතර ජනතාවට නිදහසේ ගමන් කරන්නට ඉඩකඩ ලැබෙන විට පවතින සීමාසහිත තත්ත්ව සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස්වනු ඇත. ඉන්දියානු රාජ්‍ය නායකයාගේ සංචාරය සමග ඉන්දියාව බලා යන ලාංකිකයන්ට එරටට පැමිණීමෙන් පසු වීසා අනුමත කරගැනීමට අවසරය දී තිබේ. එය යහපත් තීරණයකි. වන්දනා ගමන් වල සිට ව්‍යාපාරික කටයුතු ස`දහා ද ඉන්දියාවට යන ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ජනකායකට එය අස්වැසිල්ලකි. සංචාරක දත්ත අනුව මෙරටට වැඩිම සංචාරක පිරිසක් පැමිණෙන්නේ ඉන්දියාවෙන්ය. පවතින බාධා ඉවත් කර අතීතයේ පැවැති ආකාරයට දෙරට ගමනාගමනය විවෘත වුවහොත් එය රටට අවස්ථාවකි. හම්බන්තොට දරු පවුලකට දුම්රියක නැගී ඉන්දියාව දක්වා ගමන් කරන්නට අවස්ථාව ලැබෙන දිනයක රටවල් දෙක අතර පවතින සම්පරදුමදායික භීතිය අවසන්වනු ඇති අතර පරන් තිපත්ති සම්පාදකයන් දෙරට අතර පොදු ජනතාව සම්බන්ධ කරන එවැනි සැලසුමක් ඉලක්ක කරන්නට අවශ්යටය.