milinda-prashna

2015/02/11 – ලංකාදීප – මිලින්ද මොරගොඩ

ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී රටක විරෝධතා අලූත් දෙයක් නොවේ. දේශපාලන පක්ෂ උද්ඝෝෂණ සංවිධානය කරයි. වැඩ කරන ජනතාව උද්ඝෝෂණ කරන්නේ තමන්ගේ අයිතීන් වෙනුවෙන්ය. ජනතා සංවිධාන ද උද්ඝා්ෂණ පෙලපාලි පවත්වන අවස්ථා තිබේ. පාසල් සහ විශ්ව විද්‍යාල දරුවන් ද නිතර විරෝධතා වල නිරත වෙති. විරෝධය දක්වන්නේ සහ පෙලපාලි වලින් පැමිණ බලකරන්නේ ඇයි? යන ප‍්‍රශ්නයට උත්තරයක් තිබේ.සෑහෙන කාලයක් නොවිස`දුන බලධාරීන්ගේ අවධානයට ලක්නොවූ පැති ගැන අවධාරණය කරන්නට සිදුවී ඇත්තේ මේ ආකාරයටය.

මෙම පෙලපාලි සහ විරෝධතා පවත්වන විට දැනෙන්නේ ආණ්ඩුවට හෝ වගකිවයුතු අංශ වලට ද නැතිනම් පොදු ජනතාවට ද යන ප‍්‍රශ්නයට නිසි උත්තරයක් ලබා ගත යුතුය. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීව විරෝධතා පළකරන විට එය කළ යුතු අන් අයට අවම හිරිහැරයක් සිදුවන ආකාරයටය. නමුත් දැන් එය කරන්නේ සාමාන්‍ය පොදු ජනතාවට වැඩිම බලපෑමක් සිදුවන ආකාරයට බව නිරීක්ෂණය කළ හැකිය. සංවිධායකයන් තෝරා ගන්නේ ඉතාම කාර්ය බහුල වෙලාවයි. දහවල් පාසල් අවසන් වන වෙලාවය. නොඑසේනම් හැන්දෑවේ කාර්යාල අවසන් වන කාලවකවානුවේ දීය. මෙම අවස්ථාවල දරුවන් දෙමාපියන් පමණක් නොව දවසේ වැඩ කර කඩිනමින් නිවසට යන්නට මහ මගට ප‍්‍රවේශවන පුරවැසියන්ට අධික වාහන තදබදයෙන් පීඩා වි`දින්නට සිදුව තිබේ.

විරෝධතාකරුවන් මෙම වේලාවල් තෝරා ගන්නේ එයින් ඇතිවන පීඩනය මත තමන්ගේ විරෝධතාවය දෙගුණ තෙගුණ කරගන්නටය. ආරක්ෂක අංශවලට වාහන සහ ජනතාව හසුරුවන්නට විශාල වෙහෙසක් ගන්නට සිදුවන අතර විරෝධතාකරුවන්ගේ ඊළ`ග පියවර ගැන ද අවධානයෙන් සිටින්නට සිදුවෙයි. පොදු ජනතාව නගරයට එන්නේ දහසකුත් එකක් කාරණා ඉටු කරගන්නටය. ඔවුන්ගේ දෛනික සැලසුම් අර්බුදයකට පත්වන ආකාරයකට විරෝධතා ව්‍යාපාර පෙළගැසෙන විට එටය හිරිහැරයක් පමණක් නොවේ. ජතතාව අසතුටට පත්වෙති. සමාජ අවධානය හිමි විය යුතු විරෝධතාව ගැන වෛරයක් ඇතිවන්නේය.

විරෝධතා පමණක් නොව දේශපාලන පක්ෂ සිය අදහස් ජනතාව අතරට ගෙන යන රැස්වීම් සංවිධානය කරන්නේ ද මහා මාර්ගයේ කොටසක් අවහිර වන ආකාරයටය. පක්ෂ විපක්ෂ සියලූ දේශපාලන පක්ෂ එය සූක්ෂම ආකාරයකට කරන බව පෙනේ. මහා මාර්ග කොටසක් අවහිර වන ලෙස හෝ ජනතාවට එකතු විය නොහැකි කුඩා ස්ථාන වල රැස්වීම් සංවිධානය කරන විට ඇතිවන තදබදය ඇති කරන්නේ විශාල හිරිහැරයකි.විරෝධතා සංවිධානය කරන, දේශපාලන රැස්වීම් සංවිධානය කරන සියලූ පාර්ශව පොදු ජනතාවගේ පැත්තෙන් සිතනන්ට අවශ්‍යය. ජනතාවට හිරිහැරයක් නොවන ආකාරයට ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදීව විරෝධතාව ප‍්‍රකාශ කරන්නේ කෙසේද යන්න සාකච්ඡාවට ගත යුතුය. පොදු ජනතාව නොසන්සුන් කර ඔවුන්ගේ එදිනෙදා පැවැත්මට බාධා කර මහා විරෝධතාවයක් ඇති කළේයැයි මාධ්‍ය වලින් ප‍්‍රතිරූප මතු කරගැනීමට පමණක් මෙහෙයැවීම අසාර්ථක ක‍්‍රියාවලියකි.

ජනතා සංවිධාන සහ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී දේශපාලන පක්ෂ නූතන කාර්ය බහුල ජනතාවගේ ජන ජීවිතය ගැන මෙයට වඩා වගකීමක් ඇතිව අවධානයයොමු කරන්නට අවශ්‍යය. තාක්ෂණික ලෝකයේ ජනමතය ඇතිවන්නේ මහා මාර්ගයේ පුවරු එල්ලාගෙන කෑගැසීමෙන් නොවේ. නූතන මාධ්‍ය භාවිතාව මත ඇතිකරන්නේ සමාජ වෙබ් අඩවි උපයෝගීකර ගනිමින්ය. පැවැති ජනාධිපතිවරණය, ඉන්දියාවේ ජනාධිපතිවරණය, අරාබි වසන්තය වැනි උදාහරණ එයට සාක්ෂි සපයයි. නිහ`ඩව වෙබ් අඩවි ඔස්සේ ගෙන යන සියුම් මතදැක්වීම් අවසානයේ දී විශාල ජන රැුල්ලක් ඇති කරන්නේය.

මහා මාර්ගය අවහිර කර පොදු ජනතාව හිරිහැර කරන විරෝධතා වලට වඩා වෙනස් ආකාරයකට නවීන සමාජ සන්නිවේදන ව්‍යුහය ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී විරෝධතාවලට සම්බන්ධ කරගන්නේ කෙසේදැයි ජනමත ප‍්‍රධානීන් සහ දේශපාලනඥයින් විශේෂයෙන් හැදෑරිය යුතුව තිබේ. ශ‍්‍රී ලංකාවේ සාමකාමී උද්ඝෝෂණ සහ නිර්මාණශීලී සටන්පාඨ ලිප්ටන් වටරවුමේ දී අවසන් වී තිබේ. දැන් පවත්වන උදඝෝෂන සහ ඒවායේ කියැවෙන සටන්පාඨ ජනතාව එකතු කරගන්නා ආකාරයට සිදු නොවීම නූතන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවදී ප‍්‍රවාහයට බාධාවකි. අලූත් ආකාරයකට, ජනතාව සම්බන්ධකරගෙන ජනමතය අවුලූවන්නට ඇති අවස්ථා තාක්ෂණයෙන් ඇති කරන අතර ජනතාවට ගෞරව කරන ආකාරයකට ඒවා මෙහෙයැවීම අවශ්‍ය බව අවධාරණයයි.