01.08.2012 – ලංකාදීප- මිලින්ද මොරගොඩ
අවුරුදු හතරකට වරක් එළැඹෙන ඔලිම්පික් ක්රීඩා තරගාවලිය මේ දිනවල පැවැත්වෙයි. සියලූ මතවාද පසෙක ලා, ලෝක වැසියෝ ක්රිඩක ක්රීඩිකාවන්ගේ දස්කම් දෙස බලා සිටිති. ශ්රී ලංකාව සිය නාමය ඔලිම්පික් ඉතිහාසයේ දෙවතාවක් සටහන් කර ඇත. ඩන්කන් වයිට් සහ සුසන්තිකා ජයසිංහ එම කීර්තියෙහි සම කොටස්කරුවන්ය. ධනය හා රටක විශාලත්වය ක්රීඩාවේ ජවයට අභියෝගයක් නොවේ. කුඩා රටවල් ඔලිම්පික් රන් පදක්කම් දිනා ඇත. දුප්පත්කමෙන් පීඩිත රටවල ක්රීඩකයෝ පවා මහ ඉහළින් ජයගත් අවස්ථා තිබේ. අප්රිකානු රටවල් මැරතන් තරග වල සමත්කම් පෙන්වයි. බර ඉසිලීම, පිහිනුම් හෝ ජිම්නාස්ටික් තරග වෙනුවෙන් දක්ෂතා දක්වන රටවල් ද තිබේ.
නිරායාසයෙන් කී්රඩකයින් බිහිවෙයි. එයට තාක්ෂණය හා පුහුණු ක්රම ද එකතු වී තිබේ. මෑතක් වනතුරු ඔලිම්පික් රන් පදක්කම් සටහනේ ඉදිරියෙන් ම සිටියේ ඇමරිකාවයි. සෝවියට් දේශය බි`ද වැටෙන්නට කලින් ඇමරිකාව සහ සෝවියට් දේශය අතර එහි අයිතිය හුවමාරු විය. පසුගිය බෙයිජිං ඔලිම්පික් උළෙලේ දී, සැලසුම් සහගත තත්ත්වයක් යටතේ රටකට කළ හැකි වෙනස චිනය කදිමට විදහා දැක්වීය. ඔලිම්පික් පදක්කම් සටහන මැනවින් විශ්ලේෂණය කළ චීනය තරගකාරීත්වය අඩු, වැඩි අවධානයකින් තොර ඉසව් තෝරා ගත්තේය. කාන්තා බර ඉසිලීම එයින් එකකි. ඩයිවිං සහ ජිම්නාස්ටික් ඉසව් තවත් පෝෂණය කළේය. චිනය පසුගිය ඔලිම්පික් තරගාවලියේ දී සියලූ රටවල් අභිබවා ඉදිරියට පැමිණියේය. දරුවන් කුඩා අවදියේ සිටම පුහුණු කරමින්, කී්රඩා ක`දවුරු පවත්වමින් කරන කැපවීම ද එරට කැපී පෙනෙන එකකි.
ශ්රී ලංකාවට ද තෝරා ගත් ඉසව් පෝෂණය කර ජාත්යන්තර තලයට නැගෙන්නට හැකියාවක් තිබේ. කි්රකට් එහි කදිම උදාහරණයයකි. උත්සාහයෙන්, කැපවීමෙන් සහ නිසා නායකත්වයෙන් එය අන්තර් ජාතික තලයට පැමිණ ඇත. ¥පතක, රට පුරා වැව් හා ජලාශ ඇති රටක පිහිනුම් හා කිමිදුම් ඉසව් ගැන අවධානය යොමු කළ හැකිය. මලල ක්රීඩා අංශය ද වැඩි අවධානයට ලක්කරන්නට හැකියාව ඇත. ජනප්රිය පාසල් වල පිහිනුම් තටාක ඉදිවන නමුදු දරුවන්ගේ එකම අවධානය පොත පත ගැන පමණකි. බාහිර ක්රියාකාරකම් වශයෙන් කී්රඩා පිටියට දරුවන් යොමු කරන්නට දෙමව්පියන්ට ද වගකීමක් තිබේ. එම වගකීමට අනුව නිසි ලෙස මග සකසන්නට දෙගුරුන් උනන්දු විය යුතුය. අවශ්ය නිසි සැලසුම්ය. දවසකින් දෙකකින් නොව අවුරුදු ගණන් දිග දුර බලා නිවැරදිව සකස් කරන ප්රතිපත්ති සම්පාදනය කිරීමය.
අන්තර් ජාතික තලයේ දස්කම් දැකිවිය හැකි ක්රීඩකයෙකු හා ක්රීඩිකාවක බිහි කිරීමට කෙටි මාර්ග නැත. ධන හෝ දේශපාලන බලයෙන් කළ හැකි යමක් ද නැත. කෙටි කාලයකට බලයට පත්වන දේශපාලනඥයන් දිගු සැලසුම් සහිත ක්රීඩාව සම්බන්ධයෙන් බලපුලූවන්කාරකම් පෙන්වීම නරකකි. පහසුකම් සපයා, දක්ෂ පුහුණු කරුවන් සොයා දී අන්තර් ජාතික තරග අත්දැකීම් සපයනු විනා වෙන යමක් අනවශ්යය. මෙරට ක්රීඩාව හා දේශපාලනය අතර ගැටුමක් තිබේ. එයින් ඉවත්ව වෘත්තිකයන්ට ක්රීඩාව බාරදීම ඔලිම්පික් පදක්කමකට මග පාදනු නිසැකය.
Ravi Gamage
අගෝ. 02, 2012 @ 17:07:57
වටිනා ලිපියක්. ඔබ ෙග් ඉතිරි ලිපි ද කියවන්න අදහස් කරමි. ස්තුතියි.
arunishapiro
අගෝ. 02, 2012 @ 21:41:26
//ධන හෝ දේශපාලන බලයෙන් කළ හැකි යමක් ද නැත.// සැබැවින් ම ඇත්තේ ය.
අහිතකර ප්රතිපත්ති ගෙනැවිත් භාණ්ඩාගාරය හිස් වී ගිය චීනයට ඔලිම්පික් පදක්කම් නොලැබුණි. භාණ්ඩාගාරය යළි පිරෙද්දී මිනිස්සු සාගතයෙන් ගොඩ එද්දී චීනයට ඔලිම්පික් පදක්කම් ලැබුණි.
දේශපාලන බලයෙන් කළ හැක්කේ දක්ෂයන්ට ඉඩක් ලැබෙන පසුබිමක් සකස් කිරීමයි. දේශපාලන බලයෙන් පුටු රත් කරන්නට පත් වී ඉන්නා අයගේ බලය අඩු කිරීමයි.
දේශපාලන බලය එසේ තිබිය දී වෘත්තිකයන්ට ක්රිඩාව බාර දීම තවත් කාලයක් ඔලිම්පික් පදක්කම් නොමැති ලෝකයක ලැග සිටීමකි.
http://bingunada.blogspot.com/2012/08/blog-post.html
“මට කිව්වා නම් එන්න තමන්ගෙ වියදමින් කියලා මම මගේ වියදමින් ගිහින් නිලූකට සහාය දෙනවා. බැඩ්මින්ටන් ගැනත් දන්නවා, ක්රිඩා තරඟය ගැනත් දන්නවා!!! දුප්පත් රටක් නිසා වියදම් ගැන කතාවක් නෙමෙයි මේක … බලය ගැන වූ කතාවක්. මම ලියපු ‘තරඟ ජය’ (sports psychology) සිංහලෙන් ඒ ගැන ලියා ඇති මුල් ම සහ එකම පොත ක්රීඩා පුහුණු අධිකාරියෙ ලොක්කාට ලංකාවේ ක්රිඩාවක 2 වැනි තැන සිටි අය දුන්නාම එයා කියලා තියෙන්නෙ ‘මේ පොත මම ලිවිය යුතු එකක්’ කියලලු. ඒත් පොත් ටිකක් නිකම් දුන්නත් බෙදලා දෙන්නෙ නැති මිනිස්සු. තමන් කිසිත් නොකරත් කරන අයෙකුට ඉඩක් දෙන්නෙත් නැහැ, මොකද එතකොට ප්රසිද්ධ වෙන්නෙ වෙන කාගේ හරි නමක්නෙ.
කතා කළ යුතු මාතෘකාවක්, දිගින් දිගට ම අත් නොහැර. ලංකාවට වෙන දේවල් වගේ ම, ඔලිම්පික් පදක්කම් ද අඩු දක්ෂයෝ නැති නිසා නෙමෙයි, දක්ෂයන්ට ඉඩක් දෙන්නෙ නැති නිසා.”
arunishapiro
අගෝ. 02, 2012 @ 21:47:56
//නිරායාසයෙන් කී්රඩකයින් බිහිවෙයි. // නැත. මහත් උත්සාහයකින් හා කැපවීමකින්, ඇඟ තුල නළියන දැවෙන ආශාවකින් උසි ගැන්වී පමණකි ක්රීඩකයෙක් බිහිවෙන්නේ. නිරායාසයෙන් බිහිවෙන්නෙ වෙන වැඩ නැති නිසා කම්මැලිකමට බොලෙට ගහලා ක්ලබ් එකේ විස්කි බීලා ගෙදර යන අය, එයාලා ක්රීඩකයන් නොවෙති.